kibir hastalari tarafindan da kendilerine yakistirilan sifat.
her insan mukemmeli ister ve gercekten ozendigi, isteyerek calistigi konularda en mukemmeli icin cabalar.
ama bu durum;
kendini en mukemmel olarak gorup, etrafinda sadece kendi kopyasi insanlari gormek isteyen; kendince bir cam fanus olusturarak hayatin her turlu gercegine karsi uc maymunu oynayan ve megolomanligi tavana vurmus insanlar tarafindan ''hehe ben mukemmelliyetciyim ama yeaa'' diyerek savunuluyor ise, kocaman bir siktir cekilerek kendilerini cemberleri icinde bir basina kalmaya mahkum biraktirtir.
aslinda kendilerine guvenleri olmayan, kendilerini yoneten sinirlandirmalari icerisinde curumeye yuz tutan beyinleri asla tatmin olamayacak olan kisilerdir. sorgulamadan reddeden, bazi zamanlar kabul etmeme nedenlerini dahi bilemeyen zavallilar olduklarini kendilerine yediremeyen insanlardir.
öyle bir beladır ki başladığınız her işin yapılanın en mükemmeli olmasını istersiniz. başınıza gelen her olayın iyisiyle kötüsüyle en mükemmeli olmasını istersiniz.
öyle bir hastalıktır ki mükemmel olmayacağını anladığınızda aman bu da böyle olsun kusursuz olmayıversin diyemezsiniz.
öyle bir sefalettir ki en mükemmelini istediğiniz için hiç bir zaman istediğinizi yakalayamazsınız. hep bir eksik vardır ve olacaktır da... bunu kabul etmek istemez hep mutlu olacağınız o en mükemmel olanı yakalamaya çabalar durursunuz. bu yüzden mutluluk peşinde koşarken aslında mutsuzluğun ensenizde olduğunu ve hayatınız boyunca yakanızdan düşmeyeceğini anlamazsınız hiç...
hep eleştiren birinin evladı olmanın sonucudur. ama görürsün ki mükemmel hiçbir şey yokmuş hayatta. neyi nasıl gördüğün, olaylara nasıl baktığınmış asıl önemli olan.
psikolojik sorunları olan, takıntılı, insanları rahatsız eden ve kendinden memnun olmayıp bunu kafaya takıp bir şekilde mükemmel'e ulaşmak isteyen insanlardır.. kendinden memnun olan insan mükemmeliyetle kafayı bozmaz zaten.
olmaya çalışanların sayısı gittikçe artan,kahretsin ki gözü kör eden,ara açan musibettir efendim bu.bence modern yaşamın da getirdiği bu durum ilkel denilen birçok özellikten daha tehlikelidir.çünkü hisleri,empatiyi,aşkıda yanında götürür gider.ne yazık ki en küçük hatalar gözümüze batmaya,karşıdakini tek hamlede çöpe atacak kadar hissizleşmemize neden olur bu illet.
genelde kendini beğenmiş insanlarda görülür. hep daha iyisini isterler. ama insan önce durup kendine bakmalı, ondan sonra eteğindeki taşları dökmeli. mükemmeliyetçilik hastalık boyutuna ulaşırsa doyumsuzluk ve mutsuzluk getirir.
