bugünlerde dikkatimi çeken gittikçe insanlardan uzaklaşmama sebep olan hal.üstünlük mücadadelesi içinde iş hayatı,okul hayatı,aşk hayatı,sosyal hayat vs durumlarda mükemmellik arayışı o denli ilerledi ki bende dahil olmak üzere çevremde bir çok insanın kendini eksik hissettiğini görebiliyorum.ve bunun getirisi olarak mutsuz olduğunu da.her boka elimizi atıp yarım bırakırırız sonra.kabullenelim artık kimse mükemmel değil,olayamacakta.ve bizi birbirimizle yarıştıran tüm zihniyetlerden tiksiniyorum.
insanı mutsuzluğa sürükleyen eylemdir. kimse mükemmel değildir, ve kimse istediğimiz gibi değildir, olamayıcaktır da. eldekilerle yetinmek en doğrusudur ama yetinebilen de oldukça azdır. insanoğlu hep daha fazlasını ister, ama önce kendini mükemmele yakın seviyeye getirmelidir.
(#10288696)modern insanın asla bitmeyecek arayışıdır ki bu haliyle tam bir hastalıktır aslında arayış demek onu şirin hoş romantik bir şeye dönüştürür.
mükemmellik diye bir şey yoktur esasen. Çünkü hayatta var olan hiç bir şey mükemmel değildir. Olamaz da. Fakat, her ne hikmetse mükemmel insan, mükemmel sevgili, mükemmel dost arayışı içinde olan binlerce insan var. Neden az olanla yetinemiyoruz? Neden kendi eksikliklerimi başkalarında tam görme ihtiyacı duyuyoruz?
Az ile yetinelim... Benim yanımdakiler, mükemmel insanlar değiller. Hatta çoğunun çok kıl huyları bile var. Ama beni mutlu ediyorlar. Çevremde, yanında olup sıkıldığım kimse yok. Onlar mükemmel değiller. Benim olmadığım gibi.
Mükemmeliği siktir edin gitsin. Yanınızdakilerle yola devam edin.
