aptallığı dışında gerisi kusmuk olan yazıdır. bu kadarda ağır konuşuyorum.
ülke ekonomisinin belli bir ivme içerisine girdiği gerçeğini sayın sanatçı müjdat gezen namı değer darbukatör bayram pek farkedememesi normaldir.
o adlarına konuştuğu işçilerle her hangi bir muhitsel bağlantısı olmadığını biliriz. ya da adlarına konuştuğu onikimilyonaçlıksınırındakiinsanlar ın acaba sorunlarına hayat sürdüğü muhit ve camiadan ne tür katkıda bulunduğu sorumuzada bir cevap verebilmeli. yada yada, bahsettiği (bkz: avrupa birliği) nde ekonomik kriz yüzünden sapır sapır düşen liderlere-hükümetlere ibret nazarıyla bir göz atsa, en azından lagaluga yapacağına birazda yiğitin hakkını vermeyi rol icabıda olsa denese biz bu (bkz: ayı oynatıcısı)ndan başka bir ihsan istemeyeceğizdir.
yıllar yılı zihinlerimizde birer neşeli figür olarak iz yapan bu malum sanatçılar değişen türkiyede maskeleri arkasındaki gerçek yüzlerinide halka belli etmeye başladılar.
bizim dediğimiz darbükatör bayramlarımız, damat feritlerimiz malesef "bize rağmen" işlerine gelmediği için fütursuzca hezayanlarını savurup durmaktadırlar. bu hezeyanları mahallemizin sokaklarına değilde dönüp kendi kırmızı halıyla çevrili sınırları içerisine boşaltsınlar.
kimilerinin doğru çözümleyemediği yazıdır. akşama kadar okey oynayan abilerden farklı olarak okul yaptırmış olması onu farklı kılabilir mi mesela? adam krediyle okul yapıyor, daha ne istiyorsun. sen klavye başında tuşlara basarak neyi çözüyorsun mesela. hadi bunu tartışalım.
buna karar verdim. çünkü akıllı biri olsam: akp nin yanında oldu...ğumu, recep tayyip erdoğandan başka büyük olmadığını ülkemde onikimilyondan fazla açlık sınırında insan bulunmadığını, üç milyon işsiz olmadığını, emekli ve işçilerin refah içinde olduğunu, yakında avrupa birliğine gireceğimizi, akp hükümetinin muhteşem bir hükümet olduğunu söyleyip, istediğim kanalda en iyi parayla istediğim işi bulup, reklam filmlerinde boy göstererek, acayip para kazanır gül gibi geçinirdim. oysa ben bankadan kredi alabilmek için oturduğum evi ipotek ettirip, bu parayla okul yaptırıyorum ve akp karşıtı olduğum için de tehditler alıyorum
bana bakın satılmışlar bana bakın akp uşakları ve popo yalayıcıları benim korumalarım yok, zırhlı arabalarım yok, silahım yok daha doğrusu ben böyle zannediyordum ama varmış. bu ülkede gerçek atatürkçü gençler varmış. gerçek onurlu insanlar varmış. öğrencilerim dışında yürekli pek çok öğrenci varmış elli yıldır kimseyi kandırmadığımı, düşüncelerim uğruna hapis yattığımı ve tek çıkarımın onların çıkarı olduğunu bilen kitleler varmış. mış demem haksızlık olur. biliyordum. ama bu denli atik davranacaklarını bilmiyordum aldığım riyasız telefonlar, fakslar, mailler satılmışları çok azınlıkta bıraktı
size başbakan sofrasında yemek yiyip haklısınız efendim diyen sanatçılar mı lazım?... ben onlardan değilim. size popo yalayıcı, suya sabuna dokunmayan siz bilirsiniz efendim diyen sanatçılar mı lazım? ben onlardan değilim. size korkak ürkek aman parama dokunmayın diyen sanatçılar mı lazım? ben o değilim. size muhalefet etmeyen, el etek öpen, padişahım çok yaşa diyen sanatçılar mı lazım? o ben değilim. ben, kendini bildi bileli fikirlerini açıkça söylemekten korkmayan, dümdüz biriyim. yaptıklarımı, söylediklerimi herkesin beğenmesini istemem. neden bir hırsız, bir üçkağıtçı, bir yağcı, bir sahtekar benim yaptıklarımı beğenecekmiş?... herkesi mutlu etmek gibi bir niyetim hiç olmadı. söylediklerimden mutlu olmayanlar dönüp kendilerine bakacaklar. bu adam ne dedi de biz kızdık? diyecekler ben yetmiş yıla yaklaşan ömrümü toplumuma verdim. bundan mutlu olmayanlar kendilerine dönüp bakacaklar. bu adam neler yapmış, ben ne yapmışım? diye kendilerini bir gözden geçirecekler. her türlü eleştiriye açık bir meslek yapıyorum. beğenen de olacak beğenmeyen de. ama, tehdit, küfür, hakaret odlumuydu, orada aynen sizin anladığınız dilden giderim.
müjdat gezen
