dünyanın en talihsiz öğrencilerinden biridir. küçük yaşlarından itibaren telkin edile edile mühendis olması gerektiğine inandırılmışlardır. lisede eşşek gibi çalışıp bir yandan okul notlarını iyi tutmaya uğraşırken bir yandan da üniversite sınavında iyi bir yere girebilmek için kıçını yırtarlar.
iyi veya kötü bir mühendislik öğrencisi olunur. ama olayın asıl kötü kısmı bundan sonra başlamaktadır. sen o kadar çalış didin bir yerlere gel tam her şey bitti derken bir de bak asıl cehennem burası.
buraya girebilmek için bütün lise hayatını asosyal geçirdiğin yetmesin gel bir de burada asosyalliğin dibine vur. projeler sınavlar ödevler canından bezdirsin seni. üstelik okulu bitirdikten sonra bir de iş arama sıkıntısıyla uğraş. Ömrünün sonuna kadar kendini geliştirmek zorunda ol.
bunca şey yetmezmiş gibi bir de bazı anneler çıksın benim kızımı ne doktorlar ne mühendisler istedi de ben vermedim desin. ulan sen o doktora o mühendise kurban ol be. senin kızın karpuz büyüte büyüte evde otururken o mühendis o doktor oralara gelebilmek için ne ecel terleri döktü sen biliyo musun..
2 çeşit vardır:
1. si : genellike asosyal öğrencilerdir. ev ile okul arasında gelip giden öğrencilerdir. bu öğrenciler abazalıktan kudururlar, tekstil ya da çevre mühendisliği gibi bölümlerin kızları hayallerini süsler. okul 4 yılda biter ama ömürden de ömür gider
2. si : eşşek heriftir. daha 1. sınıftyken sınıfta kalmış ve umudunu yitirmiştir. okula gitmez, derslere girmez, sınavlara hep son gece çalışır. projeleri ise teslim saatine 10 dakka kala bitirir. bu öğrenciler biraz daha aktiftir ama bu aktiviteleri gennelikle gezmek üzerinedir. daha aktif olanlar ise genellikle dağcılık yaparlar. sakal traşı periyotları uzundur.
bu konuda bir de fıkra vardır:
sormuşlar mühendislik öğrencisine, çinceyi ne kadar zamanda öğrenirsin? sınavı ne zaman onun diye sormuş.
birinci sınıfa başladığında lisedeki sayısal derslerin tekrarını aldığını görünce "mühendislik dedikleri de bu muymuş?" diye küçümseme havalarına giren öğrencidir. ortalama yapma havalarına girer, belki çift anadal yaparım falan diye aklından geçirir.
derken ikinci sınıfa gelinir. "ya biraz zorluyormuş bu dersler." demeye başlar bu sefer. bir önceki yıl olduğu gibi paso gezerek işin içinden sıyrılamayacağını kavrar kısa sürede. hafif hafif kasışlara başlar.bu arada ortalama yapmanın da zor birşey olduğunu öğrenmiştir.
üçüncü sınıfta hayatın acı tokadıyla karşılaşır sonunda. boş geçirdiği zamanlar onun için haramdır artık. ama çalışır çalışır yine de olmaz. kafayı yeme noktalarına gelmiştir artık. bölümdaşlarından başka kimse onun halinden anlayamaz. ne ortalaması canım, bari iki üç dersten kalayım da az hasarla atlatayım diye dua eder. hiçbir hoca acımaz, bindiren bindirenedir. o yıl baya bir yaşlanır.
dördüncü sınıfta artık tek hedef okulu bitirebilmektir. çünkü üçüncü sınıftan kalan derslerin de bindirmeleriyle bir hayli yoğunluk ve zorluk vardır. bunların üstüne bir de bitirme projesi vardır. her anı gerilimle, her anı stresle geçen bir yıldır bu.
beşinci sınıf; öğrenci muhtemelen okulunu uzatacağı için devam edegelen sınıftır.
altıncı sınıf; yorumsuz
yedinci sınıf; son şanstır. bu sınıfta da mezun olunamazsa okul tarafından postalama eylemine maruz kalacaktır.
bir tavsiyede bulunmak istediğim öğrencilerdir. evet bölümünüzde kız yok ve siz merhaba deseniz kendi bölümünüzdeki kıza arkadaşlarınız tarafından yazıyon mu layynn diye yaftalanıyor olabilirsiniz ama habitatınızdan çıkınca normal arkadaş olarak kızlarla da bi şeyler paylaşabileceğinizi unutmayın. adam yemiyoruz yani biz.
atlara tecavüz edenler yüzünden zorluklar yaşamış, kafasında sürekli milyonlarca bilinmeyenli denklemler dolaşan, hesap makinasıyla bütünleşmiş, final zamanları insanlıktan çıkmış öğrenci tipidir. *
mühendislik mesleğini icra edebilmek adına lisans derecesinde eğitim alan öğrenciye verilen ad. lakin tek cümleyle özetlenebilen bu durum görüldüğü kadar basit bir eylem değildir uyandıriyim.
mühendislik öğrenciliği boyunca girilen sınavlar, yapılan stajlar, sunulan projeler, bitirme tezleri, tasarımlar, yaz okulları onlar bunlar. tümü aslında cok uzun gibi görünen ve gerçekten de öyle olan 4 yıllık bir zaman dilimine sıkıştırılmıştır! 4 yılda devletler kurulup yıkılırken 4 yılda insanlık tarihi kökten değişirken kişinin 4 yılda bütün bir saçmalıklar ve gariplikler silsilesinden çıkıp tüm bunların neticesinde iş sahibi yetkin ve aklı selim bir vatandaş olması beklentisi gayet doğaldır sayın jüri üyeleri.
egoist ve psikolojik bir takım problemlere sahip doç. prof. mertebesindeki delilerden alınan dersin mevcudu 65 olmasına karşın dersi 350 kişi almak(dersi dinleyebilmek önlere oturabilmek için 4 saat öncesinden gelenler vardı lan). bir dersten geçmek için varını yoğunu ortaya döküp kalıp yaz okulunda tatilinden feragat edip dersi 180 derece sıcakta yeniden alıp yeniden kalmak. çalışılan konularla uzaktan yakından ilgisi olmayan final sorularıyla karşılaşıp bütlere kalınca sınav salonunda prof. a ince bir sitem etme karşılığı "sen ne konuşuyorsun lan ! " tepkisi almak. yaz okulu mu staj mı yapsam, peki stajı kabul edicekler mi sorularıyla saçları dökmek mühendislik öğrenciliğidir. onca uğraş formalite belge döküman imza prosedür sonucu yapılan stajla yine yanan bir yaz tatili dönüşü okulda staj mülakatında bir orospu çocuğunun saçma sapan tavırlarıyla karşılaşıp stajını yakayım mı ahahaha şakalarına maruz kalmak. ve en nihayetinde bütün bu kaosun 4 yıllık sürece konstantre halde sığmaması sonucu aileden gelen baskı mühendislik öğrenciliğidir. hele ki bunun bir de sosyal hayata etkisi vardır ki onu anlatmayayım. öss ye girecek arkadaşlar vardır etkilenmesinler.
edit : 2. öğretim öğrencileri öğretim yılı uzatmaları halinde 765 liralık dönem harcını 1500-2000 lira civarında ödeyeceklermiş. kulağımızın arkası kalmıştı :)
akrabaların ve öğretmenlerin küçük yaşlarda başladığı beyin yıkama seansları sonucu mühendis olmaya karar vermiş * kişi. bölümde seneler ilerledikçe yavaştan kafayı sıyıran insan. özellikle derslerde geçen terimleri günlük hayatta kullanmaya başlarsa dikkat edilmelidir. **
