iş yerlerinde geçerli olan bir kuraldır.
şefiniz veya müdürünüz iğrenç bir espri yapsa bile yalandan kahkaha atarsınız.
ilahi şefim, alemsiniz... falan dersiniz.
en sinir olduğum insan tipi yalakalardır. işini yap geç kardeşim üstlerini yalamak zorunda değilsin. sırf mevki, makam için insanlar insanların önünde eğilip bükülüyor ya yazık gerçekten acıyorum.
olmayan zorunluluktur. ha, nezaketen gülümseme jestini karşıdakine yapmak istemiyorsan sebepleri hakkında da karşındaki kişiye bir açıklama borçlusundur o ayrı.
ama kendini zorlayıp, bazen espriyi tekrarlayarak, amir uzaklaştığında ortamda gülmeye devam ederek veya ilgisiz şekilde kendince yorumlayıp tekrar satarak muhabbeti ittirerek devam ettirmeye çalışanlardan koşarak uzaklaşın. kanuni hakkınızdır yani.
Abi çok kötü... altıma sıçmışım gibi, müdür sıçmış da ben de sıvıyorum gibi, gibi de gibi....
Kel; sen bi kere kelsin, sen şaka yapma, komik değil amk espri de değil, sen sus emirlerin konuşsun daha ciddi duruyorsun, mal amk şaka yapti kendince amk malı falan diye yardır babam yardır yardırılır.
Sözlükteki kelleri tenzih ediyorum. Müdürleri değil!
Özel sektörün olmazsa olmazıdır.
Yalandan yanına gelir ve halini hatrını sorarlar. Elini omuzuna atıp sana yakınmış gibi davranıp, seni onore etmeye çalışırlar.
Ardından saçma sapan bir espri yapıp gülmeye başlarlar. Tabi müdür güldüğü için sizde daha fazla kahkaha atmak zorunda kalırsınız.
içinizden söversiniz.
