afganistan'da, ırak'ta, doğu türkistan'da, kafkasya'da, kıbrıs'ta, bosna'da, işgalin olduğu her müslüman ülkesinde, tesbih çekmeyi bırakıp, silahı çekmişlerdir. kendilerini adadıkları dava, işgalci düşmanlarının ülkelerine siktir olup gitmeleri veya cehennemin dibini kafalarına yedikleri 7.62 mm kurşunla boylamarı ile sonuçlanmıştır.
mücahitlerin eylemlerinden rahatsız olan komünistler, kafirler veya kısacası düşmanları diyelim, mücahitleri "terörist" olarak nitelendirir.
Bu ismi 60 ların sonu 70lerin başında Kıbtıstaki Katliamları engellemek ve Türklerin haklarını korumak için mücadele edenlere denirdi.
80lere geldiğimizde dünyada mücahit denilince akla Afganistanda vatanları için savaşan mücahit grupları gelirdi. Sovyet ordusuna ağır kayıp verdirdi.
90lara geldik, Müslümanlar iki cephede yine slavlara karşı savaşıyor, Bosna ve Çeçenistan.
Bosna aliya izzetbegoviç komutasında Sırplara karşı aslanlar gibi savaşıp boşnakların yok edilmesine engel oluyor.
Çeçenistan ise yüzyıllardır Ruslarla mücadele eden bu millet, Sovyetler birliği yıkılınca bağımsızlığı için bir kez daha ayaklandı. Cevher dudayev önderliğinde cihat ettiler.
2000li yıllara geldiğimizde afganistanlı mücahitler birbirine düşmüş,aralarında o dönemde pek bilinmeyen Taliban ve el kaide yükselmiş, el kaide dünyaya yayılmış, mücahit denilince akla bunlar gelir olmuştur. gayet radikal olan ama biraz da olsa bir felsefi temeli olan terör örgütleri ''cihat''ın temsilcisi olmuştur.
2010larda ise durum daha da kötüleşti ışid gibi barbarlar orta doğuyu kana buladı. artık mücahit, kafa kesen, ''Alllahu ekber'' diyerek kendini patlatanlara denir oldu.
işte bu mücahitlerin öyküsü, anlamı; zalimlere karşı mücadele etmek iken zulmetmeye dönüştü. Çok şükür aklı başında insanlar ''cihad''ın ne olduğunu biliyor.
