kim neye bu kadar ağladı hiç bi' fikrim yok. akut promiyelotik lösemi olan bi' çocuğa uygun ilik nakli yapılabilsin diye aile bi' çocuk daha sahibi olmuş, uygun gen kombinasyonlarıyla hla doku uyumu sağlanmış falan filan.
neyse, lösev'in reklamları çok daha çarpıcıdır kanımca, hollywood'a uzanmaya gerek yok ağlamak için.
kaldı ki, bu çocukların order kağıtlarını görseler salya sümük ağlayan güruh nasıl bir psikolojiye sahip olur acayip merak ettim.
her zaman romantik komedi tarzında filmlerde izlemeye alıştığımız cameron diaz'ı bu sefer kaliteli bir dram da görmek şaşırtmıştır. little miss sunshine'dan hatırladığımız küçük kız burada da rolünün hakkını vermiştir. film baştan aşağı duygu yüklü sahnelerle dolu. bir ailenin kanser olan çocuklarının son günleri ve bu hastalığın aileyi nasıl etkilediğinin çarpıcı bir örneği.
mükemmel bir konu, mükemmel oyunculuklar...
beni babam ve oğlum'dan sonra salya sümük ağlatan ilk film.
herkese şiddetle tavsiye ediyorum. izleyin, izlettirin.
digiturkte demin izledim , tam da kardeşimi dershaneye gitmek için uyandırıcaktım.. film bittikten sonra uyandırmaktan vazgeçtim.. mışıl mışıl uyusun bugün de dershaneye gitmeyiversin..
baştan sona zaman kaybı. mazoşistlerce de pek sevilen bir film. lan manyak mısınız siz? ağlamak için film mi izlenir lan? aile bağları, sevgi, fedakarlık vs... geçin bunları amına koyim. gerçek hayatta bulamadıklarınızı anca filmlerde bularak avutursunuz kendinizi. sizi gidi arabesk yavşakları. oh bee!
cameron diaz'ın "vayy güldürdüğü gibi ağlatabiliyomuş da" dedirtebilen filmdir. tamam çok iyi olduğunu söyleyemem ama bence rolünün hakkını vermişti..
film ise başlı başına dramdır. izleyin ağlayın yani.. özellikle son mahkeme sahnesine dikkat lütfen bir annelik nasıl sorgulanır? çocuğun olsa da kişisel sınırlar nasıl çizilmeli? ya da çizilmeli mi? gibi sorulara çok güzel cevap veriyor film.
en son babam ve oğlum da bu kadar etkilenmiş ve gözlerim dolmuştu. ama bu film bana hayatın değerini tekrar hatırlattı. o kadar küçük ve boş şeylere takılıyoruz ki diğer şeylerin farkına bile varamıyoruz. bu filmi izleyen herkes kendini anna nın, kate in ,sarah ın yerine koydu ve kendiyle hesaplaştı. ama kimse çözüm yolu bulamadı çünkü herkes acı çekiyordu ve yapabilecekleri pek bir şey yoktu. işte bu nedenle bu kadar etkiledi bu film herkesi.
etkileyici filmlerden biridir.
--spoiler--
--spoiler--
filmde annenin kızının son zamanlarını hastanede geçirmesine sebep oluşu eleştiriliyor ama kim olursa olsun herkes kızının 1 dakika daha fazla yaşaması için ne gerekiyorsa onu yapar... anne bana göre haklıdır ve filmde en çok üzülünecek 2. kişidir ölen genç kızdan sonra...
--spoiler--
--spoiler--
