konsept bir albüm olmasına veriyorum ki, bütün şarkılar ilginç bir biçimde birbirine benzemektedir. demon of the fall ve credence(haliyle) bu şarkıların arasından sıyrılır kanımca.
edit: allaaala salakmıymışım lan ben? ne benzemesi manyak şarkılar olm. allaala nası demişim böle birşeyi ben ya. neyse.
basslarını mikael akerfeldt'in yazıp kaydettiği albüm. martin mendez her ne kadar albüm kapağında gözükse de, akerfeldt, mendez gruba yeni katıldığı ve stüdyo kirasının süresi dolmak üzere olduğu için, bassları kendi yazıp, kaydetmiştir.
opethin, sonrasında dinlenen tüm albümlerden tat alamamaya yol açan eseridir.
bir kez dinlersin ve sanki sonra hiç bir riff burada duyduklarının yerini alamayacakmış gibi hissedersin. sanki başka şarkılar böylesine büyüleyici değildir.*
çok başkadır.
