"Bir muştu gibi iniyor gün
aydınlık ve anlaşılır
bir çocuk saflığıyla
bir gülüş gibi
terli çarşaflara sıkıntılara
geceden kalma karanlıklara
meraklı ve çiçeklerle örülmüş
bir muştu gibi gün." *
davaro'da geçiyor bu isim. sülo'nun memo'yu çarşaflı börek numarasıyla karı kılığına sokup, kaçırmaya çalıştığı hapishane sahnesi...
önce bi', kadın sesiyle yalandan gardiyanlara şöyle diyaloglar atılır;
memo: muştu, muştu? neredesin ha gözü kör olmayasıca?
sülo: gel kardeş, erkek milleti değil mi? bırak gidelim.
m: ah muştu! boynun altında kalsın emi pezevenk!
birden erkek sesine geçilir;
s: yeter lo! bokunu çıkarma!
m: yaa, öyle mi?
gardiyan: şimdi anlaşıldı adamın neden dama düştüğü.
