Sene 1990 küsür. Ablamın şark görevi için gittiği şehir. Ben de 1 ay kadar kalmıştım yaz tatilinde. O zamanlar malum terörizm şimdikinden daha vahim durumdaydı. Yol kesmeler, ev basmalar vs. Neyse, tek caddesi vardı şehrin merkezinin. Orada dolaşırken boydan boya her esnaf "günaydın hoca hanım" dedi. Hatta bakkalın birine girdik, gayet düzgün bir türkçeyle "kardeşiniz mi hoca hanım" dediğini hatırlıyorum yaşı 50-55 olan bir amcanın. Eve döndük. Akşama caddeden tanklar geçiyordu. Çocuk aklımla çok korkmuştum yalan yok. Gerçi şimdi olsa yine korkarım. Ablamın ev sahibinin kocası da polisti. Birinde çoğu esnafın gece olduğunda dağa çıktığını söylemişti. Hala merak ederim ama bunu bile bile niye bir şey yapılmıyordu o zaman?
He birde istanbul'dan gidip "iran, Hakkari" tabelasını görmek de fazlasıyla garip gelmişti.
