müzik dersinden yazılı olmaktan daha iyi olan bir durumdur. orta okul müzik öğretmenimiz kasetten parça dinlettirip notalarını çıkarmamızı isterdi. onun sayesinde lisede millet "helvacıoğulları"yla notalara basmaya çalışırken ben elimde orta okuldan kalma "yamaha"yla lümpen lümpen takılıyordum sınıfta.
- sen! kalk bakim?
+ buyrun hocam,
- ilvanlım' ı söyle!
+ burada mı?
- evet?
+ olmaz.
- neden olmaz?
+ ben böyle abidik sarkıları milletin içinde söylemem.
- sen bilirsin..
(+) kişisi bilseydi bir sene sonra müzik notu 2 geldiği için güzel sanatlar lisesine giremeyeceğini..
-ne iyi çalıyorum lan! bak evde kimsenin sesi çıkmıyo. susmuş beni dinliyolar herhalde. ben bu blok flüt işini sürdürsem mi? valla bir ay'a konser bile veririm...
sözlü,
-oğğlum o ne biçim do???
-eheh.. hocam elim titredi de biraz. evde çalıyodum çok iyi, burda heyecanlandım.
-olur! evine mi geleyim ben seni dinlemeye? otur, sıfır!
sözlüden sonra,
-gülmesenize oğlum!.. seneye gelirsiniz ama beni dinlemeye konser salonuna.. g.tler...
elimizde flütle notlara bakarak bir çocuk şarkısını çalıp çalamamıza göre ya da o notaların vuruşlarını el hareketleriyle gösterip gösterememize göre yapılan sözlü.
ilkokuldayken bir şarkı söyleyerek kurtuluyordun.
