ihtiyacım olan kişi yanımda değil. Oysa ki onu samimiyetine, omzuna, beni sakinleştirmesine çok ihtiyacım vardı. Onunla konuşmak beni çok rahatlatır ama gel gör ki telefonu açmıyor. Günün şu saatlerinde uyuyor olabilir sessizde unutmuş da olabilir. başka bir işi vardır belki... Hem nereden bilebilir ki benim onunla konuşmam gerektiğini. Attığım mesajları da görmemiş zaten... Oysa ben hiç iyi değilim. Ağlamak da istemiyorum artık, yoruldum. Sadece biraz konuşmak istemiştim ama olmadı işte... Zaten ne zaman bir şeyi çok istesem ellerim bomboş kalır benim. Mutsuzluğum işte bundandır.