var olmaktır. Bu hayata gelmeden önce mutsuz olanı duyan var mı aranızda? Ne zaman ki yok olup keder ve dert dolu varlığını hiçliğin ılık kollarına bırakırsın, işte o zaman ortada ne bir sebep ne de mutsuzluğun kendisi kalır.
Özgür olamamaktır.Kısıtlanıyoruz ve birçok şeyin hayalini kurmakla yetinmek zorunda kalıyoruz.Toplum yapboz biz bireyler yapbozun parçaları olarak görülüyoruz.Ve malesef aykırı olan diğerlerine uymayan hiçbir parça o yapbozda saygı görmüyor.Kısacası , bizi belirli kalıplara sokmak istiyorlar ve mutlu olmayı, gülümsemeyi unutuyoruz.
En kötüsü de neden mutsuz olduğunu bilmemek. Şu an düşünüyorum mesela neye üzüldüğümü. Bulursam daha da mutsuz olacağım. Bulamazsam boşu boşuna mutsuz olduğum için mutsuz olacağım. Aynı şey mutluyken de geçerli.