etrafınızda sizi mutlu edecek hiç bir şeyin kalmadığını fark etmeniz, gitmek isteyip mutluluğu uzaklarda aramanız, bi de üstüne kimseye mutsuz olduğunuzu çaktırmamaya çalışmanız...
sahte gülücükler atıyorum etrafıma içim kan ağlarken. *
dibi yoktur mutsuzluğun.. ve bunu anlamak için ömründen eksilir insanın ama var oluşundan dolayı mutlu olmayı öğrenir sonunda.. nelerden dolayı mutlu nelerden dolayı mutsuz olduğunu daha rahat kavrar.. (bkz: her inişin bir çıkışı vardır)
orada fazla oyalanmamayı gerektirir. sonra mutsuzluk alışkanlığınız olabilir. zira mutsuzluk kolaydır, emek istemez. oysa mutlu olmak için çabalamanız gerekir.
final zamanıdır o kesin. etkisi uzun sürer. ama alışkanlık haline gelmemeli. ne de olsa alışmış kudurmuştan beterdir. çok geçmeden çıkılmalı ordan bir yol bir meşgale bulup.
