insanın kobay misal kaçtıkça tam da içine düştüğü kısırdöngüsü...
insanın, istekleri ve mutlu olmak için şartlı beklentileri sonsuz olduğundan;
(bkz: mutluluk bi an sürer, mutsuzluk ömür boyu)
sahte bir mutluluk yaşamaktansa gerçek bir mutsuzluk iyidir.. farkında olarak sahte bir mutluluk yaşamak potansiyeline ihanettir, gerçek bir mutsuzluk ise çıkman gereken bir merdiven veya farkına varman gereken bir gerçektir.. akıllı bir yalnızlığın aptal bir birliktelikten iyi olduğu gibi açık ve nettir. kralın yanında kraliçe de olabilirsin, soytarının yanında maskara da tercih senin..
kendisine neden olacak şeyden ne kadar uzaklaşılırsa o derece az hasarla kendisinden kurtulabileceğiniz duygu.
zordur tabi baş etmek.
uyumak en iyi çare olarak görülse de peki ya uyuyabilmeyi başarmak?
ya da başka işlerle meşgul olmak.
bir beklentinin kalmamasıdır hayattan.bir neden bulamamak mutlu olmak için.belki de mutluluğu arayacak gücü bile kalmaması durumu.bir nevi tükenmişlik.
mutsuzluk denen şey, son sigarayı tersten yakmanın önünde diz çöker, evini arabasını yıkar, meyve soyar, onun için millete bayram mesajı bile atar. böyle biline.
Katlanılması zor histir. ÇEvreden, olaylarda, herşeyden bunalırsınız, kötü olan herşey sizin başınıza gelir ve artık mutsuz olmuşsunuzdur.Ağlarsınız, kapıları çarpıp çıkarsınız, telefonunuzu yere atıp kırarsınız, paket paket cips çikolata yiyip yüz kilo olursunuz.Bunların hepsi mutsuzluk ve sonuçlarıdır.
