insanın mutsuzken kendinden başka herkesin mutlu olduğunu düşünmesidir. tabi doğru değildir ama öyle bir gün geçmiştir ki lanet edersin her şeye, sonra gariptir ki hergün gördüğün insanlarda bile bir sevinç bir pozitiklik falan. senin o gününe, anına denk gelir sanki birisi gıcıklığına karşılaştırır seni bu insanlarla. herhal sebebi evrene yaydığımız negatif enerji olsa gerek.
düşünülmemesi gerekendir. uzun süreli, önemli bir nedeni olan ve elinizden gelmeyen bir mutsuzluksa bu, insanı feci derecede intihara sürükler. * kendinizden daha kötü nedenlerle mutsuz olan insanlar düşünülüp, halinize şükretmeye çalışılmalıdır.
