Dağıtmak çok iyi gelir. Olduğuna üzüldüğün halinden daha kotu Bir halde epifanilere gark olursun. Dibinde dibi olduğunu görünce pesimist kelebekler içine doluşur. Yapay da olsa işe yarayan bir yoldur.
sevilen biriyle konuşmak, kesin çözüm. çok konuşan bir arkadaşınız varsa arayın, siz derdinizi anlatmadan birsürü şey söyleyip kafanızı dağıtacaktır zaten. olmadı açın nutella yiyin kızlar.
film izlemek, meyve suyu içmek, gidip alışveriş yapmak en son çıkan telefonu almak, bilgisayar oyunu oynamak, saksıya karpuz çekirdeği ekip büyümesini beklemek, gaz bir parça açıp hayali bateri çalmak (gitar da olur), salata yapmak, her hangi bir şey için yolculuk yapmak, arkadaşa gitmek için yolculuk yapmak, şehrin meşhur yiyeceğini yerinde yemek için yolculuk yapmak, cam kenarından dışarıyı izlerken müzik dinlemek için sırf yolculuk yapmak, uyumadan önce güzel şeylerin hayalini kurmak sonra uyumak, gece sokak lambalarının aydınlattığı tenha yollarda radyo açıp kırk kilometre bölü saat hızla araba sürmek, yürüyüşe çıkmak, piknik yapmak, terasta mangal yapmak, bir demlik çayı içip bitirmek, fotoğraf çekmek.
Mutsuzluk sebebine göre değişir.. Eğer çok derinden etkileyen bir olay ise ne yaparsan yap en fazla geçici bir mutluluk sağlanır. Gene de güzel bir havada sevdiğin her hangi bir insanla ve ya kulağında güzel şarkılarla yapılan bir yürüyüş iyi gelir.
mutsuz olmanızın sebebini tam anlamıyla çözümlemek ve ortadan kaldırmak için gereken eylemleri yapmaktır. bunun dışında yapılacak eylemler anlık olarak unutturur mutsuzluğu. yapacak birşey bulamadığınız anlarda aklınıza gelecek ilk şey yine mutsuzluğunuzdur ne yazıkki.
