Yazarların mutsuz olduklarında mutlu olmak için yapacaklarıdır.
Öncelikle hepimizin mutsuz olmak için bir sebebi vardır mutlaka.Ama bunun üstüne gitmemek lazım.
Yani aşk acısı çekiyorsan gidip en damar aşk şarkılarını dinlemeye , ağlamaya ,mutsuzluğunu sonuna kadar yaşamaya gerek yok.
Bir anda silkelenip napıyorum ben ya,kendime gelmeliyim demek lazım bence ne kadar inanmasakta iyi düşün iyi olsun olayının gerçekçilik payı var bence.Sadece iyiyi istemek ve bunun için uğraşmak ,kendini mutlu etmeye çalışmak gerek.
geçici çarelerdir. bir süre mutlu hissettirdikten sonra aynı hızla geri döner, geçer oturur en sağlam köşeye. iki çare vardır, ya mutsuz eden şeyleri ya da kendini değiştireceksin.
bir şey yersin ama aslında onu bile istemediğini fark ettikten bir 5-10 dk sonra kusarsın. nefes nefese kalırsın, başın döner, bu da insanda bağırma ve daha çok nefes alma isteği uyandırır ki bunlar baş dönmesine katkıda bulunur ve kişi iğrenç bir kısır döngüye girer. ağlar, uyur, uyanır, serin bir duş alır, toparlanır, gezer. mutlu olur. uzun vadede düşünüldüğünde sonra yine mutsuz olacağından aslında kişi çıktığı küçük kısır döngüden büyük kısır döngüye girmiştir.
ama kurbağayı yavaşça kaynatmak gibi bir şeydir bu, "mutlu-mutsuz_mutsuz-mutlu" döngüsü arada fark edilip bunaltır, baş dönmesi kadar keskin değildir. bu daha ziyade kurbağaya elektrik vermek gibidir.
mutsuz olmanızın sebebini tam anlamıyla çözümlemek ve ortadan kaldırmak için gereken eylemleri yapmaktır. bunun dışında yapılacak eylemler anlık olarak unutturur mutsuzluğu. yapacak birşey bulamadığınız anlarda aklınıza gelecek ilk şey yine mutsuzluğunuzdur ne yazıkki.
