Mutsuzluk lüks bir histir. Formülü olmayan ender bir durumdur. Mutsuzluk ile ne maddiyat, ne sağlık, ne de huzur ters bir korelasyona sahiptir denebilir. O kaostur. Belki de en garip yanı kendimizdeki varlığından haberdar olamayışımızdır. Mutsuzluk lüks bir histir, gerçekten sende olduğunu farkedebildiysen.
konuyla ilgili hariri'nin sapiens kitabının son 30 sayfasını okumanızı tavsiye ederim. mutluluk ya da mutsuzluk biyokimyasal tepkimeler sonucunda oluşan ve sebebi bilinemeyen bir ruh hali biçimidir. doğuştandır ve arızi-geçici olarak ufak miktarlarda değiştirilebilir. ya doğuştan mutlu bi insansınızdır (fakir, başarısız, çirkin bi insan olsanız bile), ya da doğuştan mutsuz (zengin, başarılı, güzel vesaire bi insan olsanız bile).
bir duygu hali. insan en çok mutluluğundan mı emin olmak ister mutsuzluğundan mı ona bakmak lazım. biz aslında mutlu oluyoruz. ama bunu saymıyoruz. saymadığımız mutluluklar da eriyip gidiyor. böylelikle mutsuzlukları saysak da saymasak da içimize işliyor ister istemez. onun için pozitif düşünmek enayilik değildir.
Her gece kumdan hayaller kurmak mı suç? Yoksa mutsuzluğu kader edinmek mi? Hayaller ve dualar, kaderin kapısını tekmelemedikçe yaşamanın ne anlamı var?
“Hep denedin, hep yenildin. Olsun. Gene dene, gene yenil. Daha iyi yenil.” Samuel Beckett
her şeyin eskisi güzeldi. ben artık güzel şeyler, hayata heyecan katacak şeyler göremiyorum. her yanım dağılmış. işin garibi ciddi ciddi hayat sana güzel diye takılıyorlar. yok be abi nesi güzel allah aşkına.
Mutlu olmak elinizdedir. Mutsuz olmanın iki türü vardır. Birincisi geçmişi hatırlamak ikincisi gelecek kaygısı. Şimdiki zamanını düşünen mutsuz olmaz. Ben ne yapabilirim mutlu olmak için diye düşünmeli insan.
