pozitif diye tabir ettiğimiz insanların anlayamayacakları durumdur. bunu anlayabilmek için daha melankolik insanların ruh hallerini, psikolojilerini incelemek gerekir. çünkü mutsuz olmak sabit bir durumken ve kabullenmeyi getirirken. bu mutsuz diye betimlediğimiz tipler mutluluğu bulunca sapıtır, bitmeyen düşüncelere dalarlar. acaba gerçekten kendini kaptırdıkları şey mutluluk mudur, yoksa bir yanılsama mıdır? bu düşünceler eşliğinde ellerindeki mutluluğu da değerlendirip, tadını çıkaramazlar. yine de bu dönem onlar için epey sancılı geçmekle birlikte ardında hiç bitmeyen soru işaretleri de bırakır.
mutsuzluğa, acıya, melankoliye alışmış, aşılanmış bünyenin hayattaki olumlu sürprizlerden, ani mutluluk olanaklarından korkup çekinmesi, geri adım atması, kabuğuna çekilmesi, şaşkınlık.
