hayata dair hiç bir başarim yok. kendime yediremesem de hala başkalarına muhtacim bunlar ailem bile olsa. etrafimda çok değer verdiğim dostlarım olduğu halde dertlerimi paylaşacağım kimsem yok.
para pul, aşk meşk, mal mülk degildir nedeni. öncelikli neden yalnızlıktır, yalnız kalınca insanın üzüntüsünü arttıran etmenlerdir ilk cümlede sıraladıklarım.
bir çok sebebi olan insanın hayattan zevk alamama durumudur.
çok denersiniz çabalarsınız mutlu olmak için ama bir şey vardır o hep eksiktir. o şey olmassa mutlu olamayacak gibi hissedersiniz. mesela durduk yere eski sevgiliyi hatırlamak, özlemek, anıları, yaşanmışlıkları özlemek sizi mutsuz eder. daha bir çok neden...
bir kez daha
(bkz: insanlar)
Bu ülkede mutlu olmanın yolu aptal olmaktan geçer. üç maymunu oynarsan mutlu olursun,
görür, sorgular ,düşünür ve tepki gösterirsen mutsuz olursun.
farklı şubelerden alınan dersin vize sınavı sonrası, bir hocanın diğerine kıyasla aşırı derecede zor sorular sorması sonucu sınav sonunda beynimin beni psikolojik olarak mutsuz olmaya zorlamasıdır. bu zorlamaya rağmen mutsuz olduğumu söyleyemem o ayrı tabi.
Mutsuz olmayı istemektir, karamsarlıktır, kendine yeterince değer vermemektir mutlu olmayı istedikten sonra koşulların, bulunduğun ortamın, çevrenin pek de kayda değer etkisi yoktur yeter ki sen mutlu olmayı iste.
