cevabı çok önemlidir. bir süre önce kendi hayatıyla mücadele eden, durmadan sorgulayan, hayatımdaki insanları olduğu gibi kabul edemeyen biriydim. ne mutlu oluyordum ne mutlu ediyordum. artık vazgeçtim. daha olumlu, daha olgun davranmaya başladım. mutlu muymum bilmiyorum ama artık daha huzurluyum.
Çok uzun bi dönem geçirdiğim mutsuz zamanları sanki şimdilerde telefi ediyorum gibi. Olumsuz bi çok şey var ama yine de mutluyum. Ama öyle aman aman bi mutluluğum yok ama iyim yani.
kesinlikle mutsuzum, tabi bunun en büyük sebebi yabancı bir şehirde kendinden tamamen farklı kafadaki insanlarla aynı ortamda bulunmak. eminim ki bir çoğunuz bu hissi iyi biliyordur.
Toplumumuzda herkes bu kadar mutsuz ise her gece ve gündüz arkadaşlarıyla eğlenip 32 diş gülümseyerek fotoğraf paylaşanlar kim? Yoksa biz mi? Maskeli halimiz mi? Fotoğraflarda yüzümüze mutlu görünelim diye mi maske takıyoruz yoksa gerçek hayatta mutsuz görünmek için mi maske takıyoruz? insanları anlamak zor.
