Mutsuzluk herkeste aynı değildir. Bazısı susar, bazısı başkasına çatar, bazısı ağlar, bazısı mutlu olmaya çalışır. Ortak özellikse sebebin aynı olmasıdır. Sonuç değişir.yanılmıyorsam anna karenina'da anlatacının(tolstoy) beni destekleyecek şöyle bir cümlesi vardı:
"Genelde bütün mutluluklar birbirine benzer, ama mutsuzluklar çok çeşitli şekilde ortaya çıkarlar"
mutsuz insanların ortak özellikleri olmaz. her insanın beklentileri, istekleri, umutları farklıdırş mutluluk anlamı - sahiplenme anlamıdır ve herkese göre değişir.
ben mutsuzum. ne için? şu içini sevdiğim * dünyasında istediğim hiçbir şeyin gerçekleşmemesinden ötrü. niçin mutsuzum? daha fazlası olacakken her şeyin en kötüsünü yaşıyor gibiyim. niçin mutsuzum? mutsuzluk anlatılmaz. yaşanır. insanın içine bir hayvan oturur. durmaz.
asık surat çizgileri.
insan yüzünün bazı yerleri hamur gibidir, ortodontide olduğu gibi sürekli olan küçük fiziksel müdahaleler ana yapıyı değiştiriyor. Suratımızı kırıştırdığımız zaman alın çizgileri, zaman içinde çok suratımız asık olunca suratın temel konumu haline geliyor asıklık.
yarının pazartesi olduğunu düşünüp daha da mutsuz olmaları. okul/işi sürekli asmaya çalışmaları. yalnız olmaları (gerçek yalnızlık öyle bi sevgilisinden ayrılıp yalnız ayaklarındakilerden değil. en azından içini dökecek birilerinin olmaması)
Inancsizdirlar. Guvenleri ve ozguvenleri azalmistir. Surekli kendilerini yada mutsuzluguna sebep olanlari suclarlar.
Kendilerini mutsuz eden olay yada meseleyi halletme umutlari azdir.
melankoliklikte son nokta şuada bile, mutsuz insanların ortak özellikleri konu başlıklı yazıya yorum yapma girişimleri ortak özellik sayılabilir bence.
