farklı insanlarda, farklı tepkiler gösterecek durumdur mutsuzluk. bebekler, elde edemediği birşeyde yada geçirdiği bir psikolojik travma sonrası, kurtulmak yada daha iyi hissetmek adına uyurlar. yetişkinlerde de bu durum seyrekte olsa geçerlidir. travmayı çabuk atlatmak yada geçicide olsa o ruh halinden kurtulmak adına, vücut savunma mekanizması olarak uykuyu devreye sokar. *.
genellikle doğru önerme. ama onu mutsuz eden şeye bakmak gerek. sevdiğinin ölümü mü, haksızlık mı, yalnızlık mı, korkular mı onu uyutmayan? inşallah allah sağlıksız olup da uyuyamamamıza neden verecek olaylar nasip etmez.
doğru olabilecek önermedir. mutsuz insan, zihnini kemiren düşüncelere sahip olan kişidir. mutlu insan uyur çünkü aklndaki her soruya kendince bir cevap vermiştir. ama mutsuz insan, kendince cevaplar bulsa da içten içe kabullenememiştir cevapların bazılarını. bu yüzden, biraz daha düşünmek için en sessiz zamanları, geceyi bekler.
eğer 5 yıl önce hayal ettiği yerde değilse ve geri kalan hayatı da üç aşağı beş yukarı aynı şekilde devam edecekse ve tüm bunların farkındaysa o kişi, mutsuzdur ve evet geceleri uyuyamaz. sabaha karşı dalar uykuya.
yanlış olduğunu düşündüğüm söylemdir. mutsuzken daha çok uykum geliyor benim.mutsuzluk sebebini unutmak için daha fazla uyuyorum. gerçi aşırı uyku depresyon belirtisiymiş. sorun bende mi ki...
doğru tespittir. baş yastığa değdiği anda akıldan geçen mutsuzluk sebepleri uyumanıza izin vermez. uyuyamazsın, gecenin bir vakti elinde kahve oturur hindi gibi düşünmekle yetinirsin.
kesinlikle uyuyamaz. gözünü kapattığı anda aklından çıkaramadığı, etkisinde kaldığı, kafasına taktığı herşey aklına gelir. uyusa bile dinlendirici değildir bu uyku. huzurla başını yastığa koyup gözlerini kapamak gibisi yoktur. derin bir ohhh çekerek.
