mümkünse cocuksuz bosanmayla son bulması saglıklı daha olabılecek evlilik türüdür.. cocuk varsa evlilik bitse de yanmıstır iki insanda... hattaa dorduncu ve besıncı ınsanlarda yanmıstır.. hayat bayaa bitmiş gibidir artık bosanan cıftler için..
önceleri kesinlikle sonlanmalı olarak düşündüğüm ama daha sonra bu konuda acı ceken 6 yaşındaki bir çocuğu gördükten sonra mutlaka tekrar tekrar denenmesi gerektiğini düşündüğüm olgu...
neredeyse kierkegaarda * hak vermemi sağlayan hal, evlilik mutlu olur biliriz ama mutsuz evlilik realitesi var yadsınamaz, ki evlenmek için savaşanları evlendikten sonra kurtulmak için savaşırken görüyoruz...ne yapsak huzur kafdağının ardında velhasıl... böyle minimum çaba maksimum mutluluk beklentisi hayal...
evlilik dediğiniz nane zaten mutsuz bir insan topluluğunun bir arada olmasıdır. yani mutsuz evlilik doğru evliliktir bir bakıma. evlilik mutlu ise orada sıkıntı oluşur.
farklı bakış açılarına sahip olan 2 kişinin evlenmesi ve zaman geçmesi suretiyle çoğalan şiddetli geçimsiliktir. tarafların her hareketi birbirlerine itici gelmeye başlar. arada ki saygı ve sevgi biterse eğer böyle bir aile de çocuk dahi olsa ayrılmak en mantıklısıdır. bu gerginlikler ister istemez çocuğa yansır ve en çok etkilenen de çocuklar olur. özellikle mutsuz evlilikler de sırf belki evlilik düzelir mantığıyla çocuk dünyaya getirmek tamamen hayatlarının hatası olur.
aldatma faktörünün devreye girdiği evliliktir. zaten aldatma devreye girdikten sonra mutsuz evlilik diye bir şey kalmaz. zira çiftlerinden birisi zaten başka biri ile mutlu olduğu için evdeki mutsuz ortamı değiştirir. evet.
alışveriş merkezlerinde çokça benzerleri bulunur ellerinde aışveriş arabaları içlerinde çocuklar mutsuz adam profili, yanlarından geçen güzel kıza burnunu çekerek bakan erkeklerdir yüz ifadelerinden hemen teşhis edilebilirler, mesela genelde kaşlar hep alman mimarisinin örnekleri gibi üçgen üçgendir.
