Anaç ruhlu kadınların itinayla yaptığı eylemdir. Sonrası malum zavallı kadın başarabileceğini düşünür, onu bulunduğu kasvetten çıkarmak için elinden geleni yapar sonra daha da fazlasını yapar ama olmaz. Neden çünkü adam mutsuz olmaktan keyif alıyordur. Aşık kadına da bok yemek düşer.
Sorun mutsuz olan değil, mutsuz olmayı yaşam tarzı haline getirmiş, memnuniyetsiz, mızmız insana aşık olmaktır.
Enerjinizi cork cork Emikler, buna izin vermeyin.
Zaman Zaman her insanın, mutsuz anları ya da süreçleri vardır ve bu yaşamın nerdeyse olmaz olmazıdır.
Mutsuzlukla beslenmeyen, mutsuzluğu tüm yaşamına montelememiş, çabalı insanlarla beraberlik yaşayın, huzur bulun.
Mutsuz insan, en sevdiğim alırım bi dal.
Arkadaşlar lütfen siz aşık olmayın çünkü sizinki olmamış. Bu kafayla olmaz zaten.
Biliyor musunuz aşık olmak zorunda da değilsiniz.
vallahi ben mutsuzken bana kimse aşık falan olmadı, hatta benim mutsuzluğum kimsenin şeyinde olmadı.
binbir emekle mutluluğum için tek başıma aslanlar gibi çarpıştıktan sonra dediler ki "ya kanka aslında güzel kızsın sen, ben başlarda aha buna yazayım diye düşünmüştüm ama çok depresiftin be.." ama cümleden de çıkacağı üzere kanka olunmuştu.
konu siz olunca işlemeyen, konu karşıdaki olunca sizden beklenendir. ı ıh diyorum.. teşekkürler..
acıma ile sevgiyi karıştırmayın.
her ne kadar gerçekten hakikatli bir şekilde aşık olmanın kime olduğundan tartışılması yapılmaz dense de, tebrikler nur topu gibi bir ömür törpünüz oldu diye de açıklanabilir. bu tip duygu yoğunluklarında kesin konuşmak doğru olmasa da, bence şöyle bir şey var. mutlu olduğunuz için aşık olmazsınız her zaman, ama aşık olduğunuz için illa ki bir mutluluk anı yaşarsınız. bu mutluluk anını, mutsuzluğu ile zehir eden birine aşık olursanız da, ee gönül bu konuyor işte önermesine de söyleyecek bir şeyim olamaz tabii.
Hayatını değiştirebilirsiniz lakin mutsuzluğu ve kişilik yapısı inatçı ve sizden güçlüyse, kendi girdabına sizi de çeker, yorar, dağıtır.
Dikkatli olmak gerekir.
Umut varsa amenna, emek verilebilir hem de aşk ve şefkatle.
aşık olanın yaşadığı sürecin aklıma getirdiği şiirdir:
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
işte,bunun için korkuyorum;
Beni de sevdiğini söylüyorsun...
william shakespeare.
