bir tüccar mutluluğun sırrını öğrenmesi için oğlunu bir bilgenin yanına yollar. delikanlı bir çölde kırk gün yürüdükten sonra bir tepenin üstünde buluna güzel bir şatoya varır. söz konusu bilge burada yaşıyormuş.
bir ermişle karşılaşmayı bekleyen oğlan, girdiği salonda hummalı bir manzarayla karşılaşır. tüccarlar girip çıkıyor, insanlar bir köşede sohbet ediyor, bir orkestra tatlı ezgiler çalıyormuş. dünyanın dört bir yanında gelmiş lezzetli yiyeceklerle dolu bir masa da varmış. bilge sırayla bu insanlarla konuşuyormuş ve ancak iki saat sonra oğlana sıra gelmiş.
delikanlının ziyaret sebebini dikkatle dinlemiş bilge ama mutluluğun sırrını açıklayacak vaktinin olmadığını söylemiş. gidip sarayda dolaşmasını, iki saat sonra gelmesini salık vermiş. ''ama sizden bir ricada bulunacağım.''diye eklemiş. delikanlının eline içi iki damla sıvıyağı dolu kaşık vermiş ve bu yağı gezerken dökmemesini söylemiş.
delikanlı sarayı gezmiş, kaşığın içindekinin dökmemeye dikkat etmiş,gözünü ondan hiç ayırmamış. iki saat sonra bilgenin huzuruna çıkmış. ''güzel'' demiş bilge. ''peki acem halılarını, bahcıvanın on yıl emek verdiği muntazam bahçeyi, kütüphanedeki güzel parşömenleri gördünmü?'' . delikanlı utanmış, yağı dökmemek uğruna bunların hiçbirine dikkat etmemiş. ''öyleyse git ve evrenimin harikalarını tanı'' demiş bilge ''oturduğu evi tanımadan bir insana güvenemezsin.''.
içi rahatlayan delikanlı kaşığı alıp saraya gezmeye çıkmış. herşeye dikkat atmiş, gördükleri karşısında şaşkına dönmüş. gezdikten sonra bilgenin yanına dönmüş ve herşeyi anlatmış ona. ''peki sana emanet ettiğim iki damla yağ nerede?'' demiş bilge. kaşığa bakan delikanlı, yağın döküldüğünü görmüş. ''sana vereceğim tek öğüt var.'' demiş bilgeler bilgesi ''MUTLULUĞUN SIRRI DÜNYANIN BÜTÜN HARiKALARINI GÖRMEKTiR; AMA KAŞIKTAKi iKi DAMLA YAĞI UNUTMADAN.''...
güzel gören güzel düşünür, güzel düşünen hayatından lezzet alır.
mutluluk öfkelenmemekte ve öfkelendirmemekte.
bu bir hakikattir.
denemeside bedavadır.
dine,ahlaka,kurallara aldırış etmeden özgürce hareket etmektir.ne zaman ki bunları hayatımızdan çıkarınca gerçek mutluluğu yakalamış oluruz.mesela diyelim domuz eti yemek günahmış ama bence değil çok mantıksız ve saçma işte her neyse yedik ama günah olduğunu düşünüyoruz yani şu anda tam anlamıyla mutlu değiliz demektir bence.
