Tipki sevdiklerinle çiktigin o uzun yolda, onlarin seni yari yolda birakmasi gibidir. Mutluluk dedigin zaten uzun süreli ve kalici birsey degildir, yapilicak en iyi is, o jet hiziyla geçen zaman dilimini en iyi sekilde degerlendirmek olucaktir.
mutluluğun bir rengi yoktur.
o, gören gözler için, en koyu karanlıklarda da varlığını sürdürür.
göremeyene, renk skalasını fitil olarak soksan bir işe yaramaz.
birde bu resmi çizerken kullanılan, size verilen boyanın sulu boya olması durumu vardır o daha da fenadır. resmi bitirdiğinizi düşünüp sevinç deryası içinde boğulurken bir anda resim darmadağan. büyük hayal kırıklığı...
bitsin yarım kalsın zaten pek tadılmayan birşey nasıl çizilebilir ki? biraz güneş biraz deniz biraz ağaç sadece bunlar olmamalı benim için mutluluğun resmi. belki en yakın zamanda yeniden denerim bu sefer hiç bitmeyecek boyalarla.
mutluluğun resmini çizerken daima boya biter. hayat bebeğin yüzüne örtülen aldan, tabut üstüne örtülen bir yeşile doğru geçer gider.
sonrası ise tamamen siyah.
