hayat hiçbir zaman düzgün gitmez. aşık olursun, acı çeker, mutsuz olursun; aşık olmaz, bu sefer boşluktan mutsuz olursun. Okursun okumanın stresini yaşarsın, mezun olunca ise iş güç derdi başlar yine mutsuz olursun. evlensen sorunlar sorunlar sorunlar mutsuz olursun, evlenmezsen hem yalnızlık hem toplum baskısı yüzünden yine mutsuz olursun. çocuk sahibi olsan çocuğun derdi senin derdin olur, sorumluluklar ağırlaşır, mutsuz olursun. çocuğun yokken de çocuklu ailelere bakıp iç geçirir yine mutsuz olursun.
bariz bir şeydir. Bir insanın mutluluğu başka bir insanın mutsuzluğudur. Belki doğrudan belkide dolaylı olarak. Başarılı olursun ama başkası başarısız olur çünkü sen onun yerini almışdındır. Derece yaparsın ama herkes yapamayacağından onları elemiş olursun. Sen kâr edersin buna bağlı başkası zarar eder. Sen işe girersin başka birinin başvurusu reddedilir. Hayat n`aparsın?
zaten tam zamanlı mutluluk diye bir şey yoktur, mutluluk anlıktır. eğer algıların mutluluğun sürekliliği üzerine çalışıyorsa, o anlık mutluluğu da yakalayamaz perişan düşersin uzun vadelisine kavuşmak için.
Birebir katıldığım önerme insan hiçbir zaman mutlu olamaz çünkü doyumsuzdur ve hayat o kadar kusursuz değildir. Mutlaka bir aksilik çıkıverir ziker hayatınızı.
Herşeyden evvel hiçbir insan mutlu değildir; bütün hayatı boyunca hayali bir mutlulukpeşinde koşup durur, onu nadiren ele geçirir ve ele geçirse bile, geçirmesiyle birlikte bir yanılsamadan, bir düş kırıklığından başka bir şey kalmayacaktır geride; ve kural olarak sonunda bütün umutları suya düşecek ve limana bir enkaz halinde girecektir.
