mutluluk, ölene kadar hissedilen zevklerden, çekilen acılar çıkarıldığı zaman geriye kalandır. mutluluk = zevk - acı. Sonuç pozitifse yaşamışsındır hayatı. Negatifse ölmüşsündür doğduğun gün. Tabii bir de sıfır ihtimali var. Bu durumda ise zamanın yetmemiştir hayatı anlamaya. Erken ayrılmışsındır partiden, göremeden sonunu.
insanın parası varsa çalışmak zorunda kalmaz. Böylece zamanı satın alır. Bu kalan zamanda da kendini mutlu edebilecek şeyleri yapar. Yani para mutluluğu satın alır.
eksik olsa da, camus bize denklemin temelini vermiş.
sen + kafa dengi birkaç arkadaş (karşı cins de dahil) + özgürlükçü ruhlar + 'kim ne der' olayından bihaberlik + cesaret + özgüven + sevgi + daha çok sevgi + samimiyet + vefa + para + kalite = mutluluk. işte ondan mutlu değiliz. sadece topladık halbuki, trigonometriyi göreydin sen bir de.
