insanın yaşadığı yanlızlık durumu sonucunda etraftaki güzellikleri öldürmesi olarak tanımlanabilir. Etik bir davranış olmamakla beraber kişinin içinde yaşadığı durumuda gözardı etmemek gerekir zira böyle insanları topluma kazandırmak gerekir.
kim ne derse desin bazen hepimizin yaptığı insanca bir davranıştır.
ama bunun yanı sıra hasetlenmemek de lazımdır.
yani onun niye var benim olsun demeyeceksin ya da onun bile var benim niye yok vs.
onun da olsun benim de demek lazım.
olabilir. doğal karşılamak lazım. hayatında hiç birşey yolunda gitmiyorsa ve en yakın arkadaşlarına şans fena halde döndüyse ister istemez kıskanırsın. neden böyle diye sormaya başlarsın kendine. herkese olur bu. gizlemeye çalışmak, yok böyle birşey demek aptalca olur.
bazı insanlar kendi mutluluklarını anlatmaya başladığında, inadına yapıyormuş gibi algılamaya başladığınız andır.
sanki sizin mutsuz olduğunuzu biliyordur ve bu yüzden onun mutluluğuna en çok ağzının suyu akacak kişi sizmişsiniz diye size ballandıra ballandıra anlatılıyor gibi gelir.
mutlu insan kişisinden o an için nefret edilir.
içten içe sinsi sinsi mutluluğu bozulsun istersiniz. çok istersiniz. *
mutlulukları kıskanmak değilde belki imrenmek,özenmek diye düşünür insan çoğu kez..şu anda ilişkisi çok güzel giden bir arkadaşım var..öyle böyle değil böyle ferhat ile şirin gibiler..ama başka şu anda hiç kimse öyle değil..hatta hayatında bir ilişkisi bile yok..e haliyle normal olarak özeniyorsun,imreniyorsun ama kıskanmak değil bu.
