Sessiz bir parka gidip kuşları beslemek. Her defasında yemi kendine yakın atıp güvercinlerin sana yakınlaşmalarını sağlamak ve karşılıklı o güveni sağladıktan sonra şerefsiz bir karganın ortama ayak basması ve tüm güvercin serçe ne varsa hepsinin uçup gitmesi...
Neyse ki kargaları daha çok seviyorum.
radyoda sevdiğin parçanın çalması, bir kutu kestane şekeri, 3 yaşındaki yeğenin koşuda sizi geçmesi * , asansörün olduğunuz katta olması, aldım verdim yaparak yürüyebilmeniz...
Şapşal bir panda ve minik bir ertoş vardı...anlıktı, basit desek de küçümsenmesin...alalade değildi be...basit şeyler değil midir güzel olan, yormayan?
