Hikaye bu ya:
"ilk insan yaratılırken, topraktan olan hamuruna, 39 gün hüzün, 1 gün de mutluluk yağmurları yağmış" derler.
insanın kederli ve sıkıtılı günlerinin, mutlu olduğu günlerden fazla olmasının sebebi,hamurundaki keder ve dert yağmurlarının çokluğuymuş.
Mutluluk serçe kuşu gibiymiş doğrudur.
Serçe kuşları her zaman insanlarla olmaz.
Geceleri terk ederler insanları ve şehri.
insanlarla olsa bile uzaktadır, bir kahve içimlik beraber olur ve uçup gider.
Çoğu zaman günlerce görünmez olur serçeler.
En son ne zaman serçe gördün diye sor kendine.
Kış bile olsa, her yer sinek dolu.
