hüznü simgelemesine rağmen kesinlikle sonbahar olmalı.
dökülen yapraklar, sephia renginde yeryüzü ve onca huzurun içinde bir de hayatınıza renk katmaya hazır olan mutluluk..bir bebeğin doğumu, sevgilinin uzaktan dönmesi, ayakları yerden kesen anlar..tadından yenmemeli, yanında yatılmalı, başını göğsüne yaslamalı mutluluğun...öylece kalmalı..bu mevsim bitmemeli.
edit: aynı zamanda hoşgelen yedinci nesil yazardır.
ya sonbahardır ya da ilkbahar...çünkü mutluluk arada kalma halidir iç içe geçme durumudur hani acı ile tatlının harmanlanması gibi; mevsimi de kış ile yaz arasıdır hep.
