bu lafa karşı aynen bu duygular içerisindeyim. mutluluk içimzde deyip sonra da arkasına bakmadan kaçan insanların arkasından bağırıyorum, duymuyorlar, "heyy, kaçma, içimizde nerde?"
maalesef cevabını alamıyorum. madem içimde bu şey, onu hissetmem lazım, ama hissetmiyorum, o halde içimde olsa ne dışımda olsa ne?
-mutluluğu içinde ara
-aramak mı?
bu laf yeni ufuklar açıyor, yol gösteriyor, gizlenmiş bir şey olduğunu kavratıyor bana, hazır sunulan bir şeyden ziyade.
içimizde diye yakınımızda olması gerekmiyor, içimizde de çok uzaklarda olabilir bazı şeyler. onlara ulaşmak için ilerlemeli, onları bulmalı, ama her şeyden önce ne aradığımızı bilmemiz gerekiyor. mutluluğu yakalamış insanları çok kıskanıyorum, sanırım benim daha yolum var.
