aptal olmaktir. kesinlikle oyle... hayata o kadar basit bakilmaliki, pastel boyadan cizilmis bir resme bakar gibi: gulumseyen cubuk insanlar, her yeri isitan gunes, uzandikca uzanan beyaz sapkali yesil daglar, masmavi ve durgun bir nehir, binbir turlu kokan kocaman cicekler, gulumseyerek havlayan bir kopek, aptalca bir sekilde yazin tuten bir baca... sapsade, ama ne kadar guzel degil mi?
hayata gecirilen bu suzgec, "mutlak" mutlugun anahtaridir iste. bir utopyadir, benim icinde tatile gittigim, donmeyi hic istemedigim bir utopya...
