önemsiz değil de anlamadıgım şu neden hep mutlu olmaya çalışıyoruz?
diger duygular da mutluluk kadar önemli ve farklı bi haz veriyor.
mutsuzlugun asıl nedeni de bu bence diger duyguları yaşamak bile istemiyoruz. mutluluğu sürekli var olan bi şey olarak görüyoruz. neyse aklıma orhan pamuk'un masumiyet müzesi kitabından şu sözleri geldi
"mutluluk, benim için artık doğuştan allah'ın
bana bağışladığı ve bir hak gibi mesele
etmeden benimsediğim bir şey olmaktan
çıkmış; talihli,akıllı ve dikkatli insanların
çalışarak elde edip koruyabildikleri bi
nimete dönüşmüştü."
