her çocuğun yaşamaya hakkı olması gereken dönem. ileride öyle şeyler görüp, öyle tecrübeler edinecektir ki o zamanlardan bir parça mutluluğa ihtiyaç duyacaktır ayakta kalmak için.
ergenlik ve sonra ki dönemlerinde mutsuz bir birey olmasına dalalettir lakin bir gün gerçekleri kavrayıp özünden uzaklaşınca geldiği yere geri dönmeye çalışacaktır. malum yazan kalem yazmıştır ve artık geriye dönüş hayaldir.
mutlu bir genç ve ilerisinde de mutlu olmayı bilen bir yaşlı olmayı getirir. yani öyle umuyorum.. şartlar ne kadar olumsuz olsa da mutlu olmak isteyen insan mutlu olur ve tam aksi şartlar ne kadar iyi olursa olsun mutsuz insanı mutlu edemez.
en ufak şeylerden mutlu olmak da ancak bi çocuğa öğretilebilir. bu nedenle mutlu bir gelecek için mutlu çocukluk en önemli aşamadır.
Takip ettiğim bir kadın var. ismi irem çağıl. ailesi ile kendi yaptıkları evde, ağaçlar, sebze bahçesi, kuşlar, böceklerle iç içe yaşıyorlar. işte onun kızı kirazın yalnızca bir videosunu izleyin. Gerçek , normal, ebeveynleri ve dünya ile sağlıklı bağlar kurmuş, zihni ve bedeni ağaçların içerisinde gelişen bu kız bize dünyada nasıl konumlanacağımızı öğretiyor. En önemli şey gelişiyor onun içinde " sevgi". Bakın şu günlerde ilacımız sevgi. Çünkü doğayı seven hayatı seviyor hayatı seven hayata dair yaşayan her şeyi. Özgür akıl özgür beden doğa ile beraber evrimleşebilir. Aksi yok.
