Freud
“Uygarlığın Huzursuzluğu” adlı kitabında,
dar anlamda mutluluk dediğimiz şeyin, iyice birikmiş gereksinmelerimizin daha çok ani bir tatmini olduğunu ve doğası gereği yalnızca kısa bir görüngü olarak mümkün olabileceğini belirtmiştir. Ancak uygarlığın, insanın güvenlik, adalet ve güzellik gibi beklentilerini karşılayamaması ve insanın uygarlığın nimetlerinden faydalanabilmek için vazgeçtiği içgüdülerini tatmin edemeyişinden dolayı, sürekli mutluluk peşinde olan ve mutlu olmaya çabalayan insanları huzursuz ettiğini, dolayısıyla tam anlamıyla insanların mutlu olamayacaklarını ekler.