ağır depresyon halinde olunduğunun göstergesidir....tavsiyem, büyük şeylerin peşinden koşulmamasıdır..küçük şeylerle yetinmeyi öğrendiğiniz zaman mutluluğuda bir ucundan yakalamışsınızdır...
telefonu eline alıyorsun mesaj yok cevapsız arama yok twitterda retweet facede bir bildirim bile yok sözlükte yazı yazabilecek konu yok artı aldığın yazı yok sonra pakete bakıyorsun sigara yok cebe bakıyorsun para yok sonra diyorsun mutlu olmak için neden yok sonra sonrası da yok. Mutlu olmak için neden yok.
yalnızlıktır. şükretmek, yaşadığı hayattan razı olmak başka, mutlu olmak çok başka kavramlardır. bir de başka insanların muhtaciyetine ya da eksikliklerine bakıp da mutlu olmak sanırım insan olarak bizi hiçbir yere taşımayacaktır.
hayatı gereğinden fazla ciddiye almaktan ileri gelir. salla gitsin hacı. ölümün olduğu bir dünyada koy götüne ister tırıs ister rahvan gitsin. sen içinde kendinle huzurlu ve mutlu ol, sorunların canı cehenneme.
aklıma bir fıkra geldi, manidar.
bir gün ahmet efendi yatağında dolanıp duruyormuş bir sağına bir soluna. oflayıp pufluyormuş arada da. karısı bir derdi olduğunu anlamış ve "de bakalım ahmet efendi seni yatakta böyle fıldır fıldır döndüren ne?"
"off hanım, yarın şu yannise borcumu ödemem lazım ama bende metelik yok, napıcam, ne diyecem diye düşünüp duruyorum ama aklıma da bir çare gelmiyor" demiş.
karısı pencereye koşmuş ve komşusu olan yannis efendiye seslenmiş "yannis efendiii, yannis efendiii"
yannis pencereye çıkmış "buyur hanım niye bağırırsın gecenin bu vaktinde derdin nedir senin?"
ahmet efendinin akıllı karısı demiş ki yannise " hani kocamın sana borcu vardı, yarın ödemesi gerekiyordu ya,
"evet" demiş yannis
"heh demiş işte o borcu yarın sana ödeyemeyecek onu haber vereyim dedim. hadi sana allah rahatlık versin" deyip kapamış pencereyi.
ahmet efendi "naptın hanım sen?" demiş şaşkınlıkla. karısı demiş "şimdi o düşünsün sen yat uyu şimdi."
yani çabalamana rağmen olmuyorsa sıkma kendini limon gibi. bırak diğeri de haberdar olsun az da onlar sıkılsın.
Sadece sağlıklı olmak mutlu olmak için yeterli mi? Veya ailenin yanında olması? Güzel bir gelecek?
Bunlar varken mutsuz olmak şımarıklık mıdır bilmiyorum, ama ben mutlu olamıyorum.
Hep bir eksiklik hissi, hep bir kaybolmuşluk içindeyim.
Ne yapmam gerek bilmiyorum, nerde yanlış yapıyorum bilmiyorum.
Başkalarının şükredeceği bir hayatı yaşarken ben neden böyleyim bilmiyorum.
Yaşamaktan keyif almayı öğrenmek istiyorum artık.
Mutlu olmayı öğrenmek istiyorum.
ortada zaten hiç bir zaman tam manasıyla bir neden olmadığı için kapılan histir. Aslında bu evre bir toyluk evresidir. Panzehir bir oyunla kendinizi mutlu edeceğini düşündüğünüz saçma sapan her şeye gülmek ve saçma sapan bir sürü şey üreterek oyalanmaktır. Aksi taktirde depresyon iliklerinize kadar işler. Ve kendinizi bir psikiyatristin odasında bulursunuz. Ve o psikiyatristte mutlu olmadığı dar dünyasından kendi gerçekleştiremediği kendine bile hayrı olmayan aptal saptal ezbere püf noktalarını size sunar. Ve siz bunlara katlanmak zorunda kalırsınız.
