Cancağızınla el ele tutuşmak. Bana o an hayatın tüm dertleri bi anda yok oluyo ve o el ele tutuştuğunuz süre zarfında hayatın adaletsizliğinden nasibini aldığını unutmak.
bir yağmur damlasının toprağa düşme anı, rüzgarın saçınızı hafiften okşaması, hiç tanımadığınız simitçiye hal hatır sormak, ön koltukta annesinin kucağındaki bebeğin size bakıp gülümseyişleri, bulutların şekli, hayata dair herkesin göremediği minik her doğal ayrıntı...
bir bayan veya erkek için değişir. ama her iki durumda da mutlu olunası en mucizevi olay, insanın kendi bebeğini ilk kez kucağına almasıdır .(büyütme aşamasından bahsetmiyorum.)
"atatürk ün tipsiz olduğu gerçeği" isimli başlığın kaldırılmasıdır. kim kaldırdıysa adamın hası adamın tillahı adamın kralıdır. umarım diğerleride kaldırılır.
