az evvel yine ve yeniden yaşadığım olay. o kapının eşiğinden geçince beynim sıfırlanıyor işte. aslında hoş olmayan bir his de değil hani. böyle hafiflemiş gibi hissediyorum kendimi.
yakında "mutfağa kadar gidip ne alacağını unutanlar derneğini" kurmaya hazırlanıyorum. büyük planım ise dernek üyeleriyle birlikte aynı anda mutfaklara girip ne alacağımızı unutmamız ve akabinde zamanda yırtılma yaratarak başka bir evrende başka bir gezegende yepyeni ve zihinleri tıpkı bir tabula rasa misali bembeyaz olan insanlar olarak hayata yeniden başlamak. eminim kötü anılarından kurtulmak isteyen herkes bunu sevecektir.
yani hasılı kelam, hepinizin geçmişinizi sileceğim.
eh ev büyük olunca sık sık başıma gelendir. triplexti fakat üstten biraz aldırıp dublex yaptırdık, tabi bu arada üst kattaki mutfak da arada kaynadı. ah şu zenginlik.
