acayip titiz annedir. bir arkadaşımın evini ziyaret ettim geçenlerde. güzel bir gündü. tabi gezdik dolandık oyun oynadık ,lego yaptık falan yorulduk. sonrasında karnımız acıktı her normal insan gibi.
-gel mutfağımızı göstereyim
dedi arkadaşım sevecen halde. gittim mutfağa, gördüğüm bir mutfak değil resmen ameliyathane idi. o şekilde tasarlanmış ilginç bir yerdi. çatal,bıçak,kaşıklar duvarlara asılmıştı.tencereler sedye üstünde duruyordu. ocağın etrafında muşambalar vardı. acaba dedim katil bir arkadaşım mı var? sonrasında durumu kavradım. annesi geldi. yüzüne steril maskeyi taktı. kafasında da aynısından vardı.
-başlıyoruz kaan
dedi arkadaşıma. şaşırdım hatta şok içerisindeydim. etrafta ne olup bitiyordu lan dedim.
-tencere
-şimdi yağ
-çabuk bıçağı ver
-pişiyor allahım çabuk
aynen bu şekilde kendini kaptırmış bir anne vardı karşımda. sırayla bir operatör doktor gibi sıralıyordu malzemeleri, arkadaşım kaan da anında veriyordu eline annesinin.
-çabuk 10 dakika içinde yapmalıyız.
-şimdi tahta kaşık.
-kahretsin
-hastayı kaybediyoruz.
oha lan ne oluyor dedim,ben bile telaşlanmıştım.
-çabuk terimi sil kısıtlı çabuk
elime hemen mendil alıp koştum annesinin alnını sildim. ben de korkudan ter içinde kalmıştım.
geçenlerde yine kendilerinin evime gitmem ile rastladığım annedir. bu sefer işleri biraz daha hafifleştirmişti. artık mutfakları adam akıllı bir mutfaktı. yerdeki brandalar kaldırılmış, yerine hastanelerdeki beyaz taşlar konmuştu. ameliyat masası yerine de özenle seçilmiş dişçi koltuğu getirilmişti. kendilerini çok takdir ettim.
