kendisini eyüp'te hasan doğan'ın mevlüt kutlamasında gördüğüm başbakan. herkes gibi eyüp camisine girip sessizce mevlütü dinledi. herkesin gözü ondaydı. o ise başı yerde sessizce huşu içinde programın bitmesini bekledi. program biter bitmez de halkla birer birer tokalaştı. san derece samimi tebessümü ile insanları selamladı. ben de nasibimi aldım bu selamlardan. bir sürü kodaman insan eyüp'teydi. fatih terim, semih şentürk, muammer güler, celaleddin cerrah, egemen bağış... ve daha niceleri. hepsi kendine göre mütevazi idi. ancak başbakanın alçakgönüllülüğü hepsinde öndeydi. bu durumu bizzat ve yaşayarak gördüm. dün akşam 9-10 sularıydı. hava ışıl ışıl. hasan doğan'ın ruhuna kuranlar okunurken.
Cenaze töreninde zaten göbek atılıp oynanmayacağı için, başbakanın, her insan gibi o sıra istemsiz olarak içine girdiği durum. Özellikle başbakansa, bi zahmet biraz daha işin bilincinde oluversin tabiki de.*
"başbakanım çiftçi bitti. anamız ağlıyor." diyen kişinin kadrolu provakasyoncu olduğu tescil edilmiştir. sadi'yi dinleyelim: tavus kuşunun çirkin ayaklarına bakarsan tavus kuşunu çirkin görürsün, eşeğin gözlerine bakarsan güzellik...
bir de bu mutevazilik sağdan soldan duyma bir iki ezber lafla örtbas edilemeyecak kadar hakikattır. o çiftçi iyiniyetle başbakana gitse ve adam gibi derdini anlatsa eminim meselesi çözülürdü. adamın niyeti belliydi. bunu işine öyle geldiği için delil olarak sunanlara da tek lafım yok.
