an itibariyle izlediğim ve neden bu kadar eleştirildiğini, yerden yere vurulduğunu anlayamadığım, kişisel kanaatimce mükemmel film. can dündar'ın atatürkçü olduğuna dair zerre şüphem yok ve bu filmde olabildiğince objektif olmuş. sorun ise atatürk'e ilahi anlamlar yükleyen, yobaz kemalist güruhun atatürk'ün normal insanlar gibi yaşayıp, normal insanların hissettiği şeyleri hissettiğini anlayamamış olmaları-anlamak istememeleridir.
filmi izlemeden önce hakkında en çok söylenen şeyler, "atatürk'ün karı kız düşkünü, alkolik, sigara tiryakisi, yalnız bir adam olarak göstermiş" idi. allah aşkına filmi daha az önce pür dikkat izledim. içkisiyle ve sigarasıyla ilgili 1 ya da 2 cümle geçiyor, onlar da köşk çalışanlarının hatıralarından. yani sağlam kaynaklar değil, velev ki olsun rakı içmek kakadır, sigara içmek günahtır mantalitesi kemalistlerin aklının ucundan geçmeyen şeylerdir. bunlara neden kızıyorlar? içip kusardı ya da sızardı gibi küçük düşürücü ifadeler yok. günde 3 paket sigara içerdi akşamları 1 büyük bitirirdi deniyor ki hep "bir büyük içtik" ifadesi gururla söylenir arkadaş ortamlarında. herneyse filmde atatürk'ün aşk hayatına dair fazla detay verilmemesine rağmen bu konuda da fazlaca eleştiri almış. "ordular yönettim, bir kadını idare edemedim" sözü de mi yalan, uydurmaca? bu sözlerden daha doğal ne olabilir ki?
filmde üzerinde en çok durulan kısım atatürk'ün içindeki devrim aşkı ve sonsuz yalnızlık. sarayın ve köşkün hapishaneye dönüşme süreci filan. 10 üzerinden 8'lik nefis bir film.
ilkokulda, 2. sınıfta muhtemelen, öğretilene göre, mustafa kemal atatürk derslerinde hep çok başarılıydı. hiç kopya çekmezdi. hiç yaramazlık yapmazdı. büyüdükçe aslında bunun sırf biz derslerimize çalışalım diye yapılan bir hile olduğunu anlamıştım. fakat bilinç altımdaki yunan heykeli vücutlu kafası büstüyle değiştirilmiş bir atatürk ile...
atatürk mükemmel bir komutandı, harika bir askerdi. inanılmaz bir devlet adamıydı. çağının en iyisiydi. fakat özünde mustafa adlı küçük bir çocuktu. filmde de bu çocuğun hayatını anlatıyordu. atatürk ün değil...
ilk sahne:
ıssız bir yer uzun uzun anlatılır. sadece bir agaç gorunur ve ataturk'un göründüğü şekliyle insani yanını anlatan bu belgeselin ilk sahnesinde uzun uzun ürkütücü, ıssız, kasvetli bir ortam izleyenin gözünde canlandırılır. ardından okkalı bir cümle can dundar'ın agzından duyulur: 'kardeşini çakallar yemişti'. bu şekilde sonlandırılan bu ilk sahne yaklaşık birkaç dakika sürüp, yetişkinleri olmasa da belli bir yaşın altındakileri korkutarak bu sözde insani belgesele giriş yapılır.
bu sözde insani ataturk'u anlatan belgeselde, ataturk'un en önemli başarılarının anlatıldıgı sahnelerin uzunlugu 30 saniyeyi geçmez; çanakkale savaşı, kurtuluş savaşı vb
belli yerlerin altı o kadar çizilmiştir ki, izleyen farkında olmasa da onun gözüne sokulur: az önce anlatmaya çalıştığım daha ilk sahne bunların henüz ilkidir, ataturk insancıl anlatılacagına yapayalnız, soyut bir kavram gibi defalarca canlandırılır. zaten buyuk bir şişeyi devirmeden kendisine bile gelemeyen yapayalnız bir kavram! kadın düşkünüdür, onlarsız yapamaz, karanlıktan cok korkar, dakikalarca anlatılıtılır! yapayalnızdır, yalnızlıktan kahrolur, sormak lazım; tek adam olmakla yapayalnız olmanın nesi aynıdır?
bugun bile guncelliğini yitirmemiş, anzakların her yıl akın ettiği çanakkale savaşı gibi önemli konuları, kurtuluş savaşı'nı kısa kısa ve çok onemlı detaylarına girmeden veren can dundar, özellikle yobaz kesimin bayıldıgı ataturk'un özelliklerinin ustunde ballandıra ballandıra durmuştur! daha ilk sahneden kardeşini çakalların yemesıyle (ki bu nasıl ustaca insanları manipule eden bir kısımdır. bu kadar onemlı şeylerın kısa kısa ve yorumsuz anlatıldıgı belgeselde böyle luzumsuz ve hiçbir nıtelıgı olmayan bir bilgiyi, birinci dakikadan insanların kafasına işte bu adam zaten hayatına öteki olarak başladı, bugun yunan sınırları ıcınde olan bir cografyada dogdu, ve daha baştan oyle bir kaderin içine sokulmuştu ki, kişisel egolarını tatmın için; burda okulda hafız bir hocasından yediği agır tokatın ustunde inatla durulur! ıste ataturk oyle bir ınsandır kı, gun gelıp cokmus bir ulusu ayaga kaldırdıgında bunu işte daha kucukken yedıgı tokatın ıntıkamını almak ıcın aslında yapmıstır demesi hakkaten de ataturk gıbı buyuk bir lideri sanki fazla insancıl gostermıstır! karanlıktan madem bu kadar korktugu on plana cıkarılmış, cephede cesurca dolasabılmesi, askerlerını o berbat sartlarda dırenclı kılabılmesı nıye hıc yer alamamıs? ayrıca ne mutlu turkum sozu nedense bu eserde hiç yer almamıştır. acaba ataturk o sozu hangı şartlar altında ve nıye soylemiştir? hiç değinilmemiş bile!
pekı madem bu insancıl ataturk ızleyenlere aktarılacaktı, dogayı sevdiği, ona cok deger verdiğinden, yaşadıgı köşkün yakınındakı bir agacın kesılmemesı için koca köşkün yerini değiştirmesi ve agacı kurtarması gibi insani yönleri, hayvan sevgisi ve kopegiyle olan ilişkisi, havacılığa olan ilgisi ve bu havacılığın ulkesınde gelişebilmesi için yaptıkları, kitaplara olan duşkunluğu, zamanın zorlu işgal şartlarında duşman bayrağını çığnemeyip yerden kaldırışı gibi insani yönleriyse anlatılmamış, inatla alkol, kadın duskunu, yapayalnız, mutsuz, kederli bir insanın hemen hemen tum ozellikleri tasvir edilmiştir! demek buyuk bir liderin insani yanları boyle aktarılıyor!
her devrin adamı olmak, aynı zamanda boyle sınemasal anlamda kalıtelı bir propaganda belgeseli yaparak sanırım mumkun oluyor. abdullah gul cumhurbaskanı olmadan once, eşini işte modern turk kadını diye abartılı sekilde anlatan bir yapımcının yonettiği, yani el altından olmadık ne kadar itici taraf bulunabildiyse, ısrarla anlatılan başarılı bir propaganda belgeseli olmuş!
tarih bu kişinin niyetini, kimlere yaranmak için boyle bir eseri, hem de böyle bir zamanda kılıfına uydurarak hazırladıgını elbet yazıcaktır...
can dündar'ın 'mustafa kemal atatürk'ü anlattığı filminin adıdır. o kadar eleştirildi ki film merakla izledim acıkcası hayal kırıklığına uğradığım iki nokta vardı: birincisi ; atatürk'ün kötü anlatıldığı bir film değidir, tamamen nesnel bir filmdir. ikinciside ; can dündar 'sarı zeybek' havasından kurtulamamış klasik bir film olmuş. atatürk'ün hiç bir farklı yönü anlatılmamış yine de izlenmeye değer bir filmdir.
sedece gerçekler var filmde.. ne bir kötüleme ne bir küçümseme..
asıl kötülük böyle bir başyapıtı hor görenlerde..
onların içindedir karanlık..
anlamadan dinlemeden..
at gözlüğü takmışcasına..
bu bir ışıktır oysa ki..
bilinmeyenleri açığa çıkartan..
insan sevdiğini daha yakından tanımak istemez mi?
demez miydiniz annenize, yıllar önce ölen babamı bana anlat diye?
o anlatırken sözcükler kazınmaz mıydı ruhunuza?
işte bunu yapmış can dündar..
o'nu bizim için araştırmış..
gizli yönlerini gün ışığına çıkartmış..
daha iyi tanımamız için..
bu filmi körü körüne eleştirenler,
onlardır asıl örümcek kafalı, aydınlıktan uzak..
orada söylenen tek bir cümle bile yalan değil oysa ki..
aylar süren araştırmaların eseri..
devam edin içinizdeki kötülüğü dışarı püskürtmeye..
atatürk'ün çocuklarının heveslerini köreltmeye..
gözünü geriye dikmiş insanların ekmeğine yağ sürmeye..
böyle mi aydınlığa çıkacak bu ülke???
bir kaç gericinin ortalığı kızıştırmak için düzenlediği şekilde..
o da bir insandı..
elbet kusurları vardı..
ama hataların üzeri örtülerek
nereye varabilir bir millet?
filmde de bahsettiği gibi..
gazeteler sadece zaferleri yazarken
nereden bilinebilirdi halkın çektiği fakr-u zaruret???
kusursuzluk allah'a mahsustur..
kul insana değil..
atatürk bir insandı,
put değil...
yürekten kutluyorum,
eline ve yüreğine sağlık can dündar..
can dündar filmidir. can dündar atatürk'ün allah olmadığını, bizimde çok azim ve ileri görüşlü zekamız ile birer atatürk olabileceğimizin dersini çıkartır.
evet! evet! evet!* atatürk bizim gibi bir insandır. allah ya da peygamber değildir. insandan öte sadece ileri görüşlü zekasını ve mutlak yöneticilik gücünü ve yüreğindeki harika devrim aşkını kullanmayı iyi biliyordu. bir sözlük yazarından öte sadece muhteşem bir asker, harika bir komutandı.
içkisi, sigarası vardı. cumhuriyeti kurduktan sonra o kadar çok sorun, o kadar çok sefalet vardı ki, atatürk her birini duyunca yüreğindeki devrim aşkıyla sinirleniveriyordu. üzülüyordu tabi ki. filmdede bu yüzden içki içtiğini söylüyordu.
aşk hayatı ise aşka meşke zamanı olmayan sıradan bir sözlük yazarıyla aynı.
evet bende atatürkçüyüm. atatürk ilkelerine saygım var. fakat genelden farklı atatürk bizimle aynı organlara aynı damarlara sahipti. mustafa kemal atatürk'ün bizler gibi 207 tane kemiği vardı.
magazin'le ilgilenmiyordu, televizyon veya bilgisayar yoktu o dönem. banu alkanı tanımazdı. popstar alaturka'yı seyretmezdi ve futbol takımı tutup televizyon başında bunun için heyecanlanmazdı. o sürgünde yaşardı ve devleti kurardı. bir atatürkçü'nün yapması gereken de budur. atatürk ilke ve fikirlerini savunmak değil. atatürk ilke ve fikirlerini uygulamak, onun gibi yaşamak. iş işten geçmişsede atatürk gibi düşünmektir.
bu akşam kanal d'de yayınlanacak ve sonrasında kısa bir süreliğine de olsa şenlenecek buralar. yine can dündar'ın ne atatürk düşmanlığı kalıcak ne aslında gizli akpli olduğu.
filmi bu gece izleyecek ve şimdi yaktım çıranı dündar temalı entryler döşenecek arakadaşlara öncelikle bu başlıkta yazılanları okumalarını tavsiye ediyorum.
***insanların zamanla nasıl satın alınabileceğini gösteren belgesel...
***yıllarca aşk,sadakat, evlilik üzerine yazılar yazıp sonra uluorta yerde genç bir kızı dudaklarından öperken yakalanan kişiden de bunu görmek şaşırtmadı...
***yok efenim yalnızmışmış da alkol alırmış da karanlıktan korkarmış da kadınlara düşkünmüş te...tüh sana yazıklar olsun denilesi tespitler...evet korkabilir içki içebilir kadına düşkün olabilir sanane denilesi çileden çıkaran cümleler...belgeselini yaptığın kişi sansasyonel biri değil ki...Evet bunlarda tartışılabilir ama neden bu dönemde yapıldı bu belgesel?Tesadüf mü asla değil yemezler dedirten planlar...bugün bu pervasızlıkla konuşabilmene sebep insana yapılabilcek en büyük nankörlüktür...
***sayın turgut özakmanında dediği gibi millet olarak çok fazla dahi yetiştirmiş dahi görmüş bir millet olmadığımızdan dahi yorumlamasınıda bilmiyoruz.Dünyada dahileri içki içtiği ve yalnızlığı (kiiii külliyen yalan)ile anlatılsa millet buna kıçıyla gülermiş.oysa can dündar atatürk düşmanlarının salyalarının akmasına sebep olmuş bir hiçtir benim gözümde...
***Dünya kabul etmiş onun cesaretine, aklına,mücadelesine, insanlığına hayranlık duymuşken insan biraz sıkılmaz mı bunları söylerken demeden geçilemeyeck mesele...bunlara neyzen çok güzel dizeler yazmış ama anlayana...
Ne ararsın Tanrı ile aramda
Sen kimsin ki orucumu sorarsın?
Hakikaten gözün yoksa haramda
Başı açığa neden türban sorarsın?
Rakı, şarap içiyorsam sana ne?
Yoksa sana bir zararı, içerim.
ikimiz de gelsek kıldan köprüye
Ben dürüstsem sarhoşken de geçerim.
Esir iken mümkün mudur ibadet
Yatıp kalkıp Atatürk'e dua et:
Senin gibi dürzülerin yüzünden
Dininden de soğuyacak bu millet.
işgaldeki hali sakin unutma
Atatürk'e dil uzatma sebepsiz.
Sen anandan yine çıkardın amma
Baban kimdi bilemezdin şerefsiz.
ortada deliller olmasa kimsenin bu belgesel-filmi yapanın zamanında ''sarı zeybek'' i yapan adamla aynı kişi olduğuna inanmayacağı, inanayamacağı film..
sarı zeybek (1994) mustafa (2008) her ikisini de can dündar yapmış. arada hepi topu 14 sene var ama can dündar bu 14 sende öyle bir atatürk kini birktirmi şki içinde şaşırmamak elde değil.
dün gece izledim ve iyi ki sinema da izlememişim yoksa gazetelik bir haber çıkabilirdi bu filmi izlediğim sinemadan...
sürekli kendisini yalnızlaştırmış göstemre çabası...
izmir'e girdiği akşam içki sofrası, bir yalan. içki ikram edilmiştir ancak daha içilecek zaman değil diyerek geri çevirmiştir.
rauf bey'e gel çiftlik kuralım lafları, ayaküstü belki de bir şaka. böyle bir niyeti olan adam ne diye daha 1919'da mazhar müfit'e devrimin genel niteliklerini niye yazdırsın....
vahdettin'le dizdize yaptıkları muhabbet. vahdettin vatanı kurtarabilirsin diyor aradan bir kaç ay geçiyor aynı vahdettin azil tehdidi yapıyor, asi ilan ediyor divan-ı harbi sevkediyor...
1937 nutkunda özellikle seçilmiş son cümleler..."gökten indiği sanılan" derken sanki buna inanmıyormuş havası vermesi isteniyor belli ki...
"sürekli en yakın arkadaşlarını darağacına gönderen" diye bir pis laf dolaşıyor ki ortada sinir olmamak elde değil.
dış basından o'nun diktatör olduğuna dair paspaye laflar. iç basın ise sürekli o'nu şişiriyormuş. farkında mısınız bilmem ama 1930'lar başında çıktığı yurt gezisi ve gördüğü fukaralıktan hemen sonra sanki devletçilik diye bir şey yokmuş, o yoksulluk karşısında atatürk çaresiz kalmış gibi konuyu havada bırakıp pat diye 1933'e 10.yıla geçiyor...o fukaralığa karşı atatürk elini bağlayıp oturmadı, devletçiliği uyguladı.
diktatör olsadı o toprak reformu sürüncemede kalır mıydı?
istanbul'a 1927'de gelişinde vapurda söylediği o sözler ki söylemesi imkansızdır kim tarafından rivayet ediliyor: hamdullah suphi! aynı hamdullah suphi 1940'ların ikinci yarısısında şefi inönü ile birlikte rejimi emperyalizmin kucağına oturturken atatürk'ü mussolini ve stalin ile aynı kefeye koyacaktır. hem de chp kurultayında. (1947 olabilir) çetin yetkin'in karşı devrim kitabına bakabilirsiniz...
arkadaşlarını darağacına gönderen adam...affettiklerinin hepsi o öldükten sonra o'nun yaptıklarını yıkmak için sıraya girmişlerdir ve başarılı da olmuşlardır. yani atatürk adam harcamamıştır. adam olmayanları çevresinden uzaklaştırmıştır.
kürtlere özerklik ise bugünlerde daha anlamlı bir çarpıtma ve tarih yalanı. öyle bir niyeti olan adam ne diye doğu'da halkevleri kurdursun, isyanları bastırsın...
keşke atatürk'ün ölümünü de konu alsaydı. öyle bi dolmabahçe sarayı hayranıyım ki, sırf bu hayranlığım yüzünden seğrettim koca filmi ama doya doya göremedim gönlümün sarayını. keşke o sahneye yer verseymiş...
öncelikle hakkında çok tartışma yaşanan bir film oldu, çok muhabbetler döndü üzerinde, çoğu kişi filmi izlemeden gaza geldi çoğumuz ne var yahu fıstık gibi film sözcükleri yine filmi izlemeden söyledi falan filan.
incelemeye geçmeden önce en temel tavsiyem sağdan soldan okuduklarınız ile filmi değerlendirmeyin. ben izlemediğim zamanlarda da atıp tutuyordum falan gaza gelip ama yaptığım yer yer saçmalamakmış bunu izleyince anlamıştım.
neyse önce genel değerlendirmemi yazdıktan sonra ayrıntılı bir şekilde bazı noktalara değinmek istiyorum. film, başından sonuna bazı kesimlerin lanse ettiği gibi atatürk düşmanı bir film değil. atatürk'ün benim gönlümde yeri erişilemeyecek noktada ve eleştirilmesinden - haklı eleştri bile olabilse- haz etmeyen bir bünyeyim ki ben söyleyebiliyorum çok rahat. film olarak bakıldığında da bana aman aman bir film/belgesel gelmedi açıkçası. bilmediğim ne vardı da öğrendim sorusuna vereceğim yanıt bazı yerlerinde can dündar'ın saçmalamaları sadece. geri kalan her şey zaten çoğu kişinin bildiği kitaplarda okumuş olacağı araştırmış olacağı detayları bazı görselliklerle yedirip sunmaktı. sadece genel bie belgesel olarak ele aldığımda 5/10 verebilirim en fazla. daha iyi belgesel olur mu olmaz mı bilemem tabii ama bence olur, olabilir. kısaca genel olarak açın izleyin, yok ben o filmi izlemem gibi triplere girmenin bir manası yok. eleştireceksekte bunu mantıklı şekilde yapmak en akıllıca olanı olacaktır.
ayrıntıya inmek gerekirse eğer, doğrudur filmde eleştri olmayan ve net bilgi verilen çok kısım var. filmin adından itibaren başlayan atatürk'ün insan yanı propagandasına bakacak olursak filme bakınca nedense bu yönün belli başlı başlıklar altında öyle aman aman da işlendiğini söyleyemeyeceğim. genel bilgi genel tarih akışı içinde sunulan bilgiler eşliğinde filmin en az %65'i geçmekte zaten. bu nedenle bu kadar abartılması bana garip geldi. açıkçası bunun nedeni olarakta insancıl yönlerde değinilen ve tepki toplayacak şeylerin bastırılması amaçlanmış sanırım.
gelgelelim benim takıldığım bazı ayrıntılı kısımlara. bundan sonrasını spoiler kısmında vereceğim ki izlemeyenlerin tadını kaçırmayalım pek.
1) atatürk'ün henüz mücadeleyi başlatmadan önce filmde vahdettin tarafından ülkeyi kurtarabilirsin falan dediği gibi bir cümle geçiyor. genellikle bu cümlenin sıkmaca olduğu öne sürüldüyse de benim izlediğim 32.gün programında turgut özakman'da bu cümlenin bir şekilde olduğunu ama tam olarak böyle olmadığını belirtti. yani vahdettin böyle bir cümleyi dile getirirken ardında belirttikleri ve atatürk'ün bu durumla ilgili devam niteliğini taşıyan yazıları es geçildiği için sanki ülkeyi kurtarmak için görevlendirdiği sanılabilir. oysa ki durumun bununla bir ilgilisi yoktur.
2) meclis açılışında dualarla açılması, cuma günü açılması olaylarını can dündar oldukça abartmış gibi geldi bana. birincisi atatürk zaten dinsiz biri değildir ki dua ile açtırması bu kadar abesle iştigal olsun ikincisi daha sonra bunun nedenlerini zaten açıklamıştır. ama o filmde bir cümle var ki "o gün dayanmak zorunda kaldığı güçlerle yarın hesaplaşacaktı." diyor. bre adam, sen bu cümleyi söyledikten sonra çıkıp elbette insanlar bunu din ile hesaplaşacaktı o zaman dine sırtını verdi sonra öcünü aldı gibi anlayacaktır, ama sonra katıldığı programda bunu şeyhülislam, yobazlar olduğunu söyledi. o zaman filmde sansanyon yaratır tarzında kurnazca cümleler kullanma bir zahmet, ne düşünüyorsan onu filmde söyle de kimse tartışmasın daha sonra.
3) bir cümle daha varki bana göre tam bir komedi. çocukken yediği dayağın öcü olarak medreseleri kapattığı. yani ne denir ki buna? yorum bile yapma gereği duymuyorum. sonra devam ediyor, asırlık tekke ve zaviyeleri bir günde kapadı diye. taksite bölseymiş keşke.
4) dini toplumsal hayatta etkisizleştirdi diyor. etkisizleştirdi kelimesi mi uygun yoksa dinin işgüzarlar tarafından toplumu sömürmesini, herkesin özgür bir şekilde, kendi benliğinde ve hür vicdanında rahat rahat dinini yaşamasını mı geçerli kıldı? hele sonraki bombası daha da şahane. islamiyetin milli hisleri yokettiğininden bahsettiğini söyleyip sonra o bahsettiği yazıyı ortaya koyuyor. yazının en bu konuyla alakalı kısmı şu şekilde : "allah korkusu insanların kafalarında ve hareketlerinde hesapsız yasaklar yaratmıştır. cemaatlerin başına geçebilen adamlar cemaatleri allah namına idare ederler, bireyin hakkı söz konusu değildir." atatürk'ün bahsettiği budur. bunda neresini tutup çekip o şekle sokmuştur anlamak çok güç.
5) demokrasiyi getirememiş, arkasını görmemiş muhabbetleri de gerçekten ilgi çekici. adam bütün dünya basınları tarafından inanılmaz kısa sürede inanılmazköklü değişikliklere imza attığıyla yeri göğü inelttiyse de her istediğini tam olarak yapamamış olduğu elbette kesin bir şey. bunu atatürk'ün kendi de biliyor, bizler de biliyoruz. her istediğini yapabilmiş olsaydı eğer zaten her şeyin farklı olacağını herkes biliyor. her neyse.
6) atatürk'ün insani yönü insani yönü diye dolaşan filmde insani yön olarak bir tek arada hüzünlenip ağladığı, yalnız olduğu (bunu 3565 kez söyledi sanırım), sigara ve alkol kullandığı dışında ben insani bir yön göremedim. atatürk'ün insani yönleri bu kadarsa oldukça ilginçmiş. içki de içiyordur sigara da içiyordur bunları bahsetmesin ulen diyecek halim yok bahsetsin mutlaka tabii ki bahsedilecek ama bu kadar sınırlı kalıyorsa işte o zaman nasıl yani diyor insan.
7) hele ki diktatör olduğu yönünde apaçık tartışmasız söylemler var ki böyle üstü kapalı oha dedirtiyor adama. heykelleri muhalefeti susturması devrimin evlatlarını yemesi falan.
can dündar'ı sevmem zaten ve mustafa filmini de beğenmemiştim. belgesel demişler ya bi de, kıçımla falan güldüm, neresi belgesel lan bunun diye...
tamam, ben de atatürk'ün putlaştırılmasına karşıyım, ben de insani yönlerini anlatan bir yapıt* izlemek isterim ama mustafa filmi olmamış. evet belki kafamdaki atatürk'e ihanet ettiği için ben öyle görüyorum, belki can dündar'ı sevmediğim için önyargılıyım... ama değil ya, öyle değil yani... ben biliyorum ki atatürk de hata yapmış, o da zor günler geçirmiştir, o da kabız olmuş yeri gelmiş ishal olmuştur... o da aşık olmuş belki de aldatmış, hatta aldatılmıştır... o da insandır farkındayım... hasta olmuştur o zor günlerde, boğazı şişmiş ateşi çıkmıştır elbet... karnına ağrılarda girmiştir önemli kararlarını alırken. ama neydi beni rahatsız eden o zaman... filmde anlatılan kadar zayıf karakterli olamazdı atatürk, o kadar zayıf karekterli olsa türkiye kurulamazdı. evet insandı ama zavallı bir insan olmadığı da malum. mustafa filmi, zavallı bir atatürk resmi çiziyordu bu yüzden insanları rahatsız ediyordu...
ve şunun da farkındayım ki, onun hakkında film çeken kim olursa olsun, çektiği film nasıl olursa olsun bi yerden yere vurulacaktır önce. atatürk'ü seven kesim veya sevmeyen kesim tarafından. *
ama iş mustafa filminin yargılanması olunca orada bi duracaksın...
hiç aklımdan çıkmayan, şahsen tanışmadığım, ayarlayacağı işi hala ayarlamayan, her aradığımda "seni 10 dakika sonra arayayım" diyen, ertesi gün arayan, sevgilimden çok rüyama giren ve sevgilimden çok aramasını istediğim, hemşehrim, pek değerli, muhterem.
dahil olduğum özel isimler grubundan 7 harf ve 3 heceden oluşmuş, arapça bir kelime. hz. muhammed ve atatürk'e isim olmuştur. ayrıca daha az rastlanan bir ikinci isminiz varsa halk arasında bilineninizdir.
