ben: paşam zamanında çok güçlüydünüz,bu hilafetçilerin kökünü niye kazıyamadınız?
ata: benim çevremdeki çoğu subay ve bürokratım padişah kapısında yetişmiş paşa bürokrat çocuklarıydı ve aslında çoğu hilafetçiydi. başta onları cumhuriyete adapte etmek çok zordu.
hangi üfürükçünün üzerine gitsek kemal paşa hocaları astırdı dedikoduları yayılıyordu. halk yobazlarla samimi müslümanı ayırt edecek kültürel birikime sahip değildi. halk desteğini kaybetmemek için daha ileriye gidemedik.
ben: paşam bu doğuyu niye milli misak sınırlarına aldınız,sizin zamanınızda da ayaklanmış bunlar?
ata: 1915-16 larda ermenilere ruslara karşı birlikte savaşmıştık hep de birlikte savaşacağımızı sandık, tufaya getirdiler,
savaş dönemi bittiğinde milli misak sınırlarını dünyaya ittir kaktır zar zor kabul ettirmiştik, doğudan kendi elimizle çekilirsek ülkenin her yeri tartılışır hale gelirdi. o dönemde çekilemezdik.
bırakın demlenmeyi masasında bulunan herhangi bir mezeyi ona hazırlamak veya yurdumun en ücra köşesinden afiyetler olsun paşam notlu bir lakerda yollamak bile büyük mutluluktur. o yer yemez. görür, görmez. ulaşır ulaşmaz.
bu hikaye ve ata ile demlenmek fantazisi arasında bir bağlantı yoktur.
mustafa kemal paşa ismet inönü ile kavgalı olmadıkları bir dönemde yemek yerlerken ismet paşa'ya sorar..
- ismet var mı benim gibi iyi rakı içen birisi?
ismet paşa cevap vermez ve ismet paşa'nın atatürk'e cevap vermediği pek yaşanmazdı.
- ismet sana diyorum. çekinme. söyle var mı?
- var paşam. bir rum balıkçı var ve sizden daha çok içtiğini ben gördüm.
atatürk emin ve yüksek bir kahkaha atıp..
- getir de görelim..
- emredersiniz paşam.
haber salınır ve tedirgin balıkçı gelir. harikulade safraya oturan balıkçının gözleri parlar. ata rakısını sürahiden koyar..
- buyur sende doldur bardağını..
balıkçı rakı makı koyaz bardağına. ata biraz sinirlenip..
- heey adam.. söyle benimle rakı mi içmek istemezsin yoksa bardağını benim mi doldurmamı beklersin?
rum balıkçı eğrilmiş büzülmüş.
- paşam benim rakı içişim biraz farklıdır. buyurursanız bana 1 testi rakı 1 kase ve ekmek gerek..
ata şaşırır ve isteklerini getirtir. adam ekmeği kaseye doğrar üzerine rakıyı döküp kaşıklamaya başlar. atatürk hiç şaşırmadığı kadar şaşırıp..
- vay be ismet haklıymışsın. ben bile böyle rakı içemem...
- söylemiştim paşam.
- peki adabıyla benim gibi içen var mıdır ismet?
- onu daha işitmedim paşam.
mustafa kemal'le, mustafa kemal ile, mustafa kemal le, atam ile, büyük paşa ile...
edit= illa ki içiyoz bi müzeyyen hanım yok mu da derdim.
ayıp olmasın diye içer gibi yapar ama içmezdinm. hiç bi anı kaçırmıyım azımdan saçma salak bi kelime çıkmasın diye. zaten heyecandan üstüme dökerdim heralde. kendimi çok sanslı adlederdim.
eddetmek o. anında başlığı bileme açıldı. rezil olduk :) affola!
