bir adam yıllarca çalışmış alın teriyle, az parayla. gece gündüz dememiş, üşümeye, ölüm tehlikelerine aldırmamış çalışmış. ve bir yuva kurmuş.
sonra çocukları olmuş. onları bu kazançlarıyla büyütmüş, rahatça uyuyabilecekleri sıcak bir ev, bir yatak sağlamış onlara.
sonra günün birinde, 20li yaşlara gelmiş olan bu çocuklardan biri çıkıp demiş; babamın mal varlığı gözüme batıyor.
evlat senin gözüne değil anlaşılan götüne batıyor ki burada inliyorsun!
kimseye batmaması gereken mal varlıgıdır. bu insanın sayesinde şu an bu koşullarda nefes alıyorsan "höt" dese, "al sana göt" diyeceksin! bu işler böyle...
şuan oturup bu entryi girdiğin, yemeğini yediğin, işeyip sıçtığın, rahat bi' şekilde uyuduğun evinin üzerinde bulunduğu toprağın olmasını sağlayan kişinin türkiye cumhuriyeti(!)ne bıraktığıdır. ulan madem atatürk'ün mal varlığı bu kadar rahatsızlık veriyor sizlere neden fettullah gülen'in mal varlığından söz etmezsinizki? tabii savunma hazır o eğitime yatırıyor-eğitim? "hönnnk"-. sevmiyorsanız sevmeyin en azından yaşadığınız bu topraklara saygı gösterin.
tüm ölüm tehditlerine rağmen, tüm suikast girişimlerine rağmen, hasta olup bitkin düştüğü günlerde, askerinin önünü kesip vatan için ölümü emrettiği o günlerin acısıyla, toprağa düşen her vatan evladı için gözyaşı dökerken ve karanlık günlerin aydınlığa göz kırpması için çalıştığı uykusuz gecelerde, yaktığı sigaradan çektiği her nefesde siroza gülümserken, kırmızı şarap eşliğinde kuzu dolması yemek yerine askeriyle kuru ekmeği paylaştığı anlarda, en yakın arkadaşlarının bile arkasını döndüğü cumhuriyet için ter döktüğü meclis günlerinde edindiği mal varlığıdır. helaldir, hoş olsundur.
aksi ispat edilmeyene kadar her mal varlığı devletin malı kabul edilir. peki kimdi atatürk'ün mirasçıları kimler ? üvey kızları derseniz malesef yanlırsınız. evlatlıkla manevi kız kavramı ayrıdırlar.tek bir cevap kalıyor demek ki o zaman ki chp hükümetine geçti tüm bu mal varlığı..sonrası mı? hemen aşağıdan fikir edinilebilir... buyrun,
bütün mal varlığı kimlere kaldı bir bakarmısınız hepsini vakıf ve orduya bağışladı. hatta bir hayır kurumuna annesinin ruhuna her sene hatim indirsinler diye annesinin evini ve bankadaki parasını bağışlamadımı.
istese dedenin kıçından o donunu alırdı. Ama millet kendi malını zaten verdi.
örnek, 1 kg peynir'i kendisine verebilmek için ineğini satan kadın.
--spoiler--
Gazi Çiftliğinde dolaşıp hava alırken oldukça yaşlı bir kadına rasladık. Atatürk attan inerek bu ihtiyar kadının yanına sokuldu.
- Merhaba nine
Kadın Ata'nın yüzüne bakarak hafif bir sesle;
- Merhaba dedi.
- Nereden gelip nereye gidiyorsun? Kadın şöyle bir duralayıp,
- Neden sordun ki, dedi. Buraların sabısı mısın? Yoksa bekçisi mi?
Paşa gülümsedi.
- Ne sahibiyim ne de bekçisiyim nine. Bu topraklar Türk milletinin malıdır. Buranın bekçisi de Türk milletinin kendisidir. Şimdi nereden gelip nereye gittiğini söyleyecek misin? Kadın başını salladı.
- Tabii söyleyeceğim, ben Sincan'ın köylerindenim bey, otun güç bittiği, atın geç yetişdiği kavruk köylerinden birindeyim. Bizim mıhtar bana bilet aldı trene bindirdi, kodum Angara'ya geldim.
- Muhtar niçin Ankara'ya gönderdi seni?
- Gazi Paşamızı görmem için. Başını pek ağrıttım da....Benim iki oğlum gavur harbinde şehit düştü. Memleketi gavurdan kurtaran kişiyi bir kez görmeden ölmeyeyim diye hep dua ettim durdum.
Rüyalarıma girdi Gazi Paşa. Bende gün demeyip mıhtara anlatınca, o da bana bilet alıverip saldı Angaraya, giceleyin geldimdi. Yolu neyi de bilemediğimden işte ağşamdan belli böyle kendimi ordan oraya vurup duruyom bey.
- Senin Gazi Paşa'dan başka bir isteğin var mı? Kadını birden yüzü sertleşti.
- Tövbe de bey tövbe de! Daha ne isteyebilirim ki...O bizim vatanımızı gurtardı. Bizi düşmanın elinden kurtardı.
Şehitlerimizin mezarlarını onlara çiğnetmedi daha ne isteyebilirim ondan? Onun sayesinde şimdi istediğimiz gibi yaşıyoruz. Şunun bunun gavur dölünün köpeği olmaktan onun sayesinde kurtulmadık mı?
Buralara bir defa yüzünü görmek, ona sağol paşam! Demek için düştüm. Onu görmeden ölürsem gözlerim açık gidecek. Sen efendi bir adama benziyon, bana bir yardım ediver de Gazi Paşayı bulacağım yeri deyiver.
Atatürk'ün gözleri dolu dolu olmuştu, çok duygulandığı her halinden belliydi. Bana dönerek,
- Görüyorsun ya Gökçen, işte bu bizim insanımızdır...Benim köylüm, benim vefalı Türk anamdır bu. Attan indim. Yaşlı kadının elini tuttum anacığım dedim, sen gökte aradığını yerde buldun, rüyalarını süsleyen, seni buralara kadar koşturan Gazi Paşa yani
Atatürk işte karşında duruyor.
Köylü kadın bu sözleri duyunca şaşkına döndü. Elindeki değneği yere fırlatıp, Atatürk'ün ellerine sarıldı. Görülecek bir manzaraydı bu. ikisi de ağlıyordu.
iki Türk insanı biri kurtarıcı, biri kurtarılan, ana oğul gibi sarmaş dolaş ağlıyorlardı. Yaşlı kadın belki on defa öptü atanın ellerini. Ata da onun ellerini öptü.
Sonra heybesinden küçük bir paket çıkarttı. Daha doğrusu beze sarılmış bir köy peyniri. Bunu Atatürk'e uzattı;
- Tek ineğimim sütünden kendi ellerimle yaptım Gazi Paşa, bunu sana hediye getirdim. Seversen gene yapıp getiririm. Paşa hemen orada bezi açıp peyniri yedi. Çok beğendiğini söyledi.
Sonra birlikte köşke kadar gittik. Oradakilere şu emri verdi;
"Bu anamızı alın burada iki gün konuk edin. Sonra köyüne götürün. Giderken de kendisine üç inek verin benim armağanım olsun."
şöyle söylemek gerekirse, söyleyeyim... 2.meşrutiyet sonrası devam eden yapılanma ve devamı ve kollarına dağılmış, bir kısmı şu an askeri üs olarak kullanılıyor.ve büyük kısmı ise şu an adı ergenekon olan örgüt ve geçmişte adı her neyse bilmiyorum onlar tarafından yönetiliyor. atatürk bunu istermiydi ? istemezdi tabiyki ama en yakın arkdaşının ve çevresinin guruplaştığını ve kendisine komplo düzenlediğini nerden bilsin.. gerçekler nasıl olsa bir gün ortaya çıkacak..
Terbiyesizliklere mahal vermeyecek kadar adaletli dağıtılmış mal varlığıdır. Hepsi Türkiye'nin çeşitli hayır kurumlarına bağışlamıştır gelirlerini çoook uzun dönem hayır işlerine hizmet etmiştir.Taa ki sizler gibi, bunu bile sorgulayan yobaz zihniyet onları amerikalılara satana kadar.
