sevgili mustafa,
bu kemalist tayfa hiç anlayamamış seni. ne ideolojilerinden, ne senin değerinden bi' haberler. o kadar bilinçsizler ki acıyorum onlara. görsen suratlarına tükürürsün.
sevgili atam,
istemezdim görmenizi şimdiki durumumuzu. o güzel masmavi gözlerinizden bir kara bulut geçerdi de, gölgelenirdi mavi.
isterdim ki o çok güvendiğiniz gençliğin damarlarındaki kan düşündüğünüz gibi asil olsaydı. berbat durumdayız, her tarafımız iç ve dış mihraplar tarafından çevrildi ve birşey yapamadık. ben üzgünüm. tamam az sayıdayız ama olsun.. seni anıyoruz ve seni çok seviyoruz. çocuklarımı da senin ışığınla yetiştireceğim belki benim gibi daha başka insanlar da olacak. lütfen, lütfen bizi affet sana layık olamadık...
biliyorum gelmeyecek, gelemeyeceksin. hem giderken de bize bıraktın bu ülkeyi.
belki kemiklerini sızlatıyoruz, belki seni yanılttık, belki değerlere sahip çıkamadık. inşallah öbür tarafta birazcık olsun yüzüne bakabiliriz atam...
ama unutma; sonuçta türk'üz, hem de aradığımız kuvvet damarlarımızda her an mevcut. sen yine de rahat yat.. elbet bir gün seni anlayan, bıraktığın değerlere, ülkeye, namusa, vatana, döktüğümüz kanlara sahip çıkacak birisi elbet çıkar, senin çıktığın gibi..
