yıllarca böyle öğrendik. ayrıca faydacılık. pragmatizm, yani takiye. izmir iktisat kongresine kadar başka, ondan sonra başka bir atatürk.
bir de tabi resmi tarih kaynaklı muğlaklık var. vesayet sistemini ister miydi bilemedim şimdi.
yeni bir burjuva demokrasisi, yeni bir merkeziyetçilik, kökten değişim ve dünya ile liberal politikalar sayesinde daha fazla entegrasyon.
bazı entry'lerden anlaşıldığı kadarı ile, dinciler ve yedi düveli arkasına alıp bir baltaya sap olamayan kürtler için akla gelen ilk şey kuyruk acısıdır.
bir enkazdan ve tonla borcu olan yıkık bir devletten, koskoca bir ülke yaratan; ülkesini işgal eden onca emperyalist ülkeyi denize döken; 100 yılda yapılacak devrimleri 15-20 yılda yapan; zeki, çalışkan, şereflş, onurlu, ileriyi gören, antiemperyalist, demokrat!, karizmatik ve daha nice sayılamayacak şeyler geliyor insanın aklına.
masonları, "cehennem olun gidin yahudi uşakları! Ya sabaha kadar tüm localarınızı kapatır gidersiniz, ya da hepinizi istiklal mahkemesi'ne çıkartır, astırırım" diyerek yurttan kovması.
(bkz: cesaret)
kemaldir. biz kemal deriz kendisine. onu kendimize ne kadar yakin hissettigimizi bu sekilde ifade ederiz belki de.
umuttur demek ki biz de bir seyler yapabiliriz diye geciririz icimizden.
severiz kendisini, sayariz. izleriz.
insan hayallerinin büyüklüğü kadar özgürdür demiş ya che...
sevin yada sevmeyin gerçekten büyük hayalleri, takdir edilesi bir çaba ile yaratmış..
araçlar elbetteki göreceli ve tartışmaya açık ama dönemi ve koşullarıda düşünmek gerek.
gecenin ayazında sıcak yatağından poponu kaldırmıyorsan, herşeyden önce yanından vatan evladının kanı geçen, mermilerle nefes nefese gelen bir komutana biraz saygı duyman gerekir bence..
