bayramın ilk günü,dedeme ziyarete gittik.pat!kaza olmuş.merak ya,gittik.çarpan araba park etmiş 2-3 arabaya hasar vermiş,takla atıp kalmış.sahil yolunun hemen yanı.soruyoruz,"bir genç" diyorlar,"yolda yürürken çarpmışlar".arabanın içinde içki şişeleri,yerde savrulmuş bir poşet.içinde bir tanesi ısırılmış yeni alınmış mis gibi boyozlar.yerlerde biraz kan var.o da benim gibi,bizim gibi bir insan diyorum içimden.hayalleri vardı,hayatı vardı onun da.
sonra gazetede okuyoruz,sonra unutulup gidiyor.
dershanede hocaya diyorlar öğrenciniz ölmüş diye.irkiliyorum.ölüm çok yakınımızda aslında.
derken,facebookta sağ köşede bir fan club.murat tüfekçioğlu.tık.allah allah,tanıdığım birkaç kişi burda.fotoğraflar,fotoğraflara bakıyorum.tık.tık.tık?afs kampından tanıdığım abi-ablalarla fotoğrafları var!bileklikler örmüşler onun için,dağıtmışlar.ve,ve muhtemelen o da o kamptaymış,benimle aynı yerde,bizim başımızda olan abilerimizden biriymiş,eski değişim öğrencilerinden.hatırlayamıyorum.
hemen ayrıntılara bakıyorum.anneannesini ziyarete gidiyormuş o gün.ısırılmış boyoz,sıcak hırlayan motor.kanlı bir fotoğraf,bugün bayram.ağlıyorum.
mekanı cennet olsun.
bugün o kazanın (!) üzerinden bir sene geçti. lise arkadaşım, üniversite arkadaşım. dünyanın en güzel gülen insanı sıralamasında ilk 3e girebilecek kapasitedeydi. ve dahi, dünyanın en şanslı insanlarından biriydi. artık yok, zira geçen sene bugünden tam 2 gün sonra ne kadar güçlü olsa da vücudu, bıraktı direnmeyi.
evimin dibinde oldu herşey ve ben olayı o öldükten sonra öğrenebildim anca. sarhoş, ehliyetsiz ve aşırı hız yapan bir katilin maktulü. o şuursuz katilin ebeveynleri, murat'ı tanısa eminim veremezdi anahtarları katil çocuklarına. verdiler ama... sonra murat öldü, kaldırımda yürürken. hala sevdikleri sık sık ziyaret ediyorlar, bu murat'ın aslında ölmediğinin kanıtı zaten.
ieü kantininde geçen sene, yakın arkadaşları bileklik yapıp sevenlerine hediye ediyorlardı. bu anma çalışmasının ilk günü kız arkadaşı takmıştı bunlardan bileğime, bugün o günden beri ilk kez çıktı bileğimden o. sonra hatırla, tüm geçmişi... saçma... kızı da liseden tanırdım, olayın ilk günlerinde yüzüne bakmaya çekinirdim yine de.
1 sene sonra... bazıları hayattan çalıyor be güzel insan. umarım iyisindir, iyi olduğuna inanmaya ihtiyacı var insanların.
